Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dichoneutus |
| Gen. | dichoneuti |
| Dat. | dichoneuto |
| Acc. | dichoneutum |
| Abl. | dichoneuto |
| Voc. | dichoneute |
| PLURIEL |
| Nom. | dichoneuti |
| Gen. | dichoneutōrum |
| Dat. | dichoneutis |
| Acc. | dichoneutos |
| Abl. | dichoneutis |
| Voc. | dichoneuti |
| SINGULIER |
| Nom. | dichoneută |
| Gen. | dichoneutae |
| Dat. | dichoneutae |
| Acc. | dichoneutam |
| Abl. | dichoneutā |
| Voc. | dichoneută |
| PLURIEL |
| Nom. | dichoneutae |
| Gen. | dichoneutārum |
| Dat. | dichoneutis |
| Acc. | dichoneutas |
| Abl. | dichoneutis |
| Voc. | dichoneutae |
| SINGULIER |
| Nom. | dichoneutum |
| Gen. | dichoneuti |
| Dat. | dichoneuto |
| Acc. | dichoneutum |
| Abl. | dichoneuto |
| Voc. | dichoneutum |
| PLURIEL |
| Nom. | dichoneuta |
| Gen. | dichoneutōrum |
| Dat. | dichoneutis |
| Acc. | dichoneuta |
| Abl. | dichoneutis | |