Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dichotomos |
| Gen. | dichotomi |
| Dat. | dichotomo |
| Acc. | dichotomon |
| Abl. | dichotomo |
| Voc. | dichotome |
| PLURIEL |
| Nom. | dichotomi |
| Gen. | dichotomōrum |
| Dat. | dichotomis |
| Acc. | dichotomos |
| Abl. | dichotomis |
| Voc. | dichotomi |
| SINGULIER |
| Nom. | dichotomă |
| Gen. | dichotomae |
| Dat. | dichotomae |
| Acc. | dichotomam |
| Abl. | dichotomā |
| Voc. | dichotomă |
| PLURIEL |
| Nom. | dichotomae |
| Gen. | dichotomārum |
| Dat. | dichotomis |
| Acc. | dichotomas |
| Abl. | dichotomis |
| Voc. | dichotomae |
| SINGULIER |
| Nom. | dichotomon |
| Gen. | dichotomi |
| Dat. | dichotomo |
| Acc. | dichotomon |
| Abl. | dichotomo |
| Voc. | dichotomon |
| PLURIEL |
| Nom. | dichotoma |
| Gen. | dichotomōrum |
| Dat. | dichotomis |
| Acc. | dichotoma |
| Abl. | dichotomis | |