Déclinaison / Conjugueur latin
difflŭo - Diathèse active
(difflŭo, difflŭis, diffluxi, difflŭĕre, diffluxum)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | difflŭo |
| II sing. | difflŭis |
| III sing. | difflŭit |
| I plur. | difflŭĭmus |
| II plur. | difflŭĭtis |
| III plur. | difflŭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | difflŭēbam |
| II sing. | difflŭēbas |
| III sing. | difflŭēbat |
| I plur. | difflŭebāmus |
| II plur. | difflŭebātis |
| III plur. | difflŭēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | difflŭam |
| II sing. | difflŭes |
| III sing. | difflŭet |
| I plur. | difflŭēmus |
| II plur. | difflŭētis |
| III plur. | difflŭent |
| PARFAIT |
| I sing. | diffluxi |
| II sing. | diffluxisti |
| III sing. | diffluxit |
| I plur. | diffluxĭmus |
| II plur. | diffluxistis |
| III plur. | diffluxērunt, diffluxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diffluxĕram |
| II sing. | diffluxĕras |
| III sing. | diffluxĕrat |
| I plur. | diffluxerāmus |
| II plur. | diffluxerātis |
| III plur. | diffluxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | diffluxĕro |
| II sing. | diffluxĕris |
| III sing. | diffluxĕrit |
| I plur. | diffluxerĭmus |
| II plur. | diffluxerĭtis |
| III plur. | diffluxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | difflŭam |
| II sing. | difflŭas |
| III sing. | difflŭat |
| I plur. | difflŭāmus |
| II plur. | difflŭātis |
| III plur. | difflŭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | difflŭĕrem |
| II sing. | difflŭĕres |
| III sing. | difflŭĕret |
| I plur. | difflŭerēmus |
| II plur. | difflŭerētis |
| III plur. | difflŭĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | diffluxĕrim |
| II sing. | diffluxĕris |
| III sing. | diffluxĕrit |
| I plur. | diffluxerĭmus |
| II plur. | diffluxerĭtis |
| III plur. | diffluxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diffluxissem |
| II sing. | diffluxisses |
| III sing. | diffluxisset |
| I plur. | diffluxissēmus |
| II plur. | diffluxissētis |
| III plur. | diffluxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | difflŭĕ |
| II plur. | difflŭĭte |
| FUTUR |
| II sing. | difflŭĭto |
| III sing. | difflŭĭto |
| II plur. | difflŭitōte |
| III plur. | difflŭunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| difflŭens, entis |
| FUTUR |
| diffluxūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| difflŭĕre |
| PARFAIT |
| diffluxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | diffluxūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | diffluxūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | difflŭendi |
| Datif: | difflŭendo |
| Accusatif: | ad difflŭendum |
| Ablatif: | difflŭendo |
| SUPIN |
| diffluxum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIFFLUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|