Déclinaison / Conjugueur latin
dīlūcĭdo - Diathèse active
(dīlūcĭdo, dīlūcĭdas, dilucidavi, dīlūcĭdāre, dilucidatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dīlūcĭdo |
| II sing. | dīlūcĭdas |
| III sing. | dīlūcĭdat |
| I plur. | dīlūcĭdāmus |
| II plur. | dīlūcĭdātis |
| III plur. | dīlūcĭdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīlūcĭdābam |
| II sing. | dīlūcĭdābas |
| III sing. | dīlūcĭdābat |
| I plur. | dīlūcĭdabāmus |
| II plur. | dīlūcĭdabātis |
| III plur. | dīlūcĭdābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīlūcĭdābo |
| II sing. | dīlūcĭdābis |
| III sing. | dīlūcĭdābit |
| I plur. | dīlūcĭdabĭmus |
| II plur. | dīlūcĭdabĭtis |
| III plur. | dīlūcĭdābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | dilucidavi |
| II sing. | dilucidavisti |
| III sing. | dilucidavit |
| I plur. | dilucidavĭmus |
| II plur. | dilucidavistis |
| III plur. | dilucidavērunt, dilucidavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dilucidavĕram |
| II sing. | dilucidavĕras |
| III sing. | dilucidavĕrat |
| I plur. | dilucidaverāmus |
| II plur. | dilucidaverātis |
| III plur. | dilucidavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dilucidavĕro |
| II sing. | dilucidavĕris |
| III sing. | dilucidavĕrit |
| I plur. | dilucidaverĭmus |
| II plur. | dilucidaverĭtis |
| III plur. | dilucidavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīlūcĭdem |
| II sing. | dīlūcĭdes |
| III sing. | dīlūcĭdet |
| I plur. | dīlūcĭdēmus |
| II plur. | dīlūcĭdētis |
| III plur. | dīlūcĭdent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīlūcĭdārem |
| II sing. | dīlūcĭdāres |
| III sing. | dīlūcĭdāret |
| I plur. | dīlūcĭdarēmus |
| II plur. | dīlūcĭdarētis |
| III plur. | dīlūcĭdārent |
| PARFAIT |
| I sing. | dilucidavĕrim |
| II sing. | dilucidavĕris |
| III sing. | dilucidavĕrit |
| I plur. | dilucidaverĭmus |
| II plur. | dilucidaverĭtis |
| III plur. | dilucidavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dilucidavissem |
| II sing. | dilucidavisses |
| III sing. | dilucidavisset |
| I plur. | dilucidavissēmus |
| II plur. | dilucidavissētis |
| III plur. | dilucidavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīlūcĭda |
| II plur. | dīlūcĭdāte |
| FUTUR |
| II sing. | dīlūcĭdāto |
| III sing. | dīlūcĭdāto |
| II plur. | dīlūcĭdatōte |
| III plur. | dīlūcĭdanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dīlūcĭdans, –antis |
| FUTUR |
| dilucidatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dīlūcĭdāre |
| PARFAIT |
| dilucidavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | dilucidatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | dilucidatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dīlūcĭdandi |
| Datif: | dīlūcĭdando |
| Accusatif: | ad dīlūcĭdandum |
| Ablatif: | dīlūcĭdando |
| SUPIN |
| dilucidatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DILUCIDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
