Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dīmēto |
| II sing. | dīmētas |
| III sing. | dīmētat |
| I plur. | dīmētāmus |
| II plur. | dīmētātis |
| III plur. | dīmētant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīmētābam |
| II sing. | dīmētābas |
| III sing. | dīmētābat |
| I plur. | dīmētabāmus |
| II plur. | dīmētabātis |
| III plur. | dīmētābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīmētābo |
| II sing. | dīmētābis |
| III sing. | dīmētābit |
| I plur. | dīmētabĭmus |
| II plur. | dīmētabĭtis |
| III plur. | dīmētābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | dimetavi |
| II sing. | dimetavisti |
| III sing. | dimetavit |
| I plur. | dimetavĭmus |
| II plur. | dimetavistis |
| III plur. | dimetavērunt, dimetavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dimetavĕram |
| II sing. | dimetavĕras |
| III sing. | dimetavĕrat |
| I plur. | dimetaverāmus |
| II plur. | dimetaverātis |
| III plur. | dimetavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dimetavĕro |
| II sing. | dimetavĕris |
| III sing. | dimetavĕrit |
| I plur. | dimetaverĭmus |
| II plur. | dimetaverĭtis |
| III plur. | dimetavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīmētem |
| II sing. | dīmētes |
| III sing. | dīmētet |
| I plur. | dīmētēmus |
| II plur. | dīmētētis |
| III plur. | dīmētent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīmētārem |
| II sing. | dīmētāres |
| III sing. | dīmētāret |
| I plur. | dīmētarēmus |
| II plur. | dīmētarētis |
| III plur. | dīmētārent |
| PARFAIT |
| I sing. | dimetavĕrim |
| II sing. | dimetavĕris |
| III sing. | dimetavĕrit |
| I plur. | dimetaverĭmus |
| II plur. | dimetaverĭtis |
| III plur. | dimetavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dimetavissem |
| II sing. | dimetavisses |
| III sing. | dimetavisset |
| I plur. | dimetavissēmus |
| II plur. | dimetavissētis |
| III plur. | dimetavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīmēta |
| II plur. | dīmētāte |
| FUTUR |
| II sing. | dīmētāto |
| III sing. | dīmētāto |
| II plur. | dīmētatōte |
| III plur. | dīmētanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dīmētans, antis |
| FUTUR |
| dimetatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dīmētāre |
| PARFAIT |
| dimetavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | dimetatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | dimetatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dīmētandi |
| Datif: | dīmētando |
| Accusatif: | ad dīmētandum |
| Ablatif: | dīmētando |
| SUPIN |
| dimetatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIMETO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|