Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dīmittor |
| II sing. | dīmittĕris, dīmittĕre |
| III sing. | dīmittĭtur |
| I plur. | dīmittĭmur |
| II plur. | dīmittimĭni |
| III plur. | dīmittuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīmittēbar |
| II sing. | dīmittebāris, dīmittebāre |
| III sing. | dīmittebātur |
| I plur. | dīmittebāmur |
| II plur. | dīmittebamĭni |
| III plur. | dīmittebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīmittar |
| II sing. | dīmittēris, dīmittēre |
| III sing. | dīmittētur |
| I plur. | dīmittēmur |
| II plur. | dīmittemĭni |
| III plur. | dīmittentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dimissus, a, um sum |
| II sing. | dimissus, a, um es |
| III sing. | dimissus, a, um est |
| I plur. | dimissi, ae, a sumus |
| II plur. | dimissi, ae, a estis |
| III plur. | dimissi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dimissus, a, um eram |
| II sing. | dimissus, a, um eras |
| III sing. | dimissus, a, um erat |
| I plur. | dimissi, ae, a eramus |
| II plur. | dimissi, ae, a eratis |
| III plur. | dimissi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dimissus, a, um ero |
| II sing. | dimissus, a, um eris |
| III sing. | dimissus, a, um erit |
| I plur. | dimissi, ae, a erimus |
| II plur. | dimissi, ae, a eritis |
| III plur. | dimissi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīmittar |
| II sing. | dīmittāris, dīmittāre |
| III sing. | dīmittātur |
| I plur. | dīmittāmur |
| II plur. | dīmittamĭni |
| III plur. | dīmittantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīmittĕrer |
| II sing. | dīmitterēris, dīmitterēre |
| III sing. | dīmitterētur |
| I plur. | dīmitterēmur |
| II plur. | dīmitteremĭni |
| III plur. | dīmitterentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dimissus, a, um sim |
| II sing. | dimissus, a, um sis |
| III sing. | dimissus, a, um sit |
| I plur. | dimissi, ae, a simus |
| II plur. | dimissi, ae, a sitis |
| III plur. | dimissi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dimissus, a, um essem |
| II sing. | dimissus, a, um esses |
| III sing. | dimissus, a, um esset |
| I plur. | dimissi, ae, a essemus |
| II plur. | dimissi, ae, a essetis |
| III plur. | dimissi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīmittĕre |
| II plur. | dīmittimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dīmittĭtor |
| III sing. | dīmittĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | dīmittuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dimissus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dīmitti |
| PARFAIT |
| Singolare: | dimissus, a, um esse |
| Plurale: | dimissi, ae, a esse |
| FUTUR |
| dimissum esse |
| GERUNDIVO |
| dīmittendus, a, um |
| SUPIN |
| dimissu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIMITTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|