Déclinaison / Conjugueur latin
discobino - Diathèse active
(discobino, discobinas, discobinavi, discobināre, discobinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | discobino |
| II sing. | discobinas |
| III sing. | discobinat |
| I plur. | discobināmus |
| II plur. | discobinātis |
| III plur. | discobinant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discobinābam |
| II sing. | discobinābas |
| III sing. | discobinābat |
| I plur. | discobinabāmus |
| II plur. | discobinabātis |
| III plur. | discobinābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | discobinābo |
| II sing. | discobinābis |
| III sing. | discobinābit |
| I plur. | discobinabĭmus |
| II plur. | discobinabĭtis |
| III plur. | discobinābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | discobinavi |
| II sing. | discobinavisti |
| III sing. | discobinavit |
| I plur. | discobinavĭmus |
| II plur. | discobinavistis |
| III plur. | discobinavērunt, discobinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discobinavĕram |
| II sing. | discobinavĕras |
| III sing. | discobinavĕrat |
| I plur. | discobinaverāmus |
| II plur. | discobinaverātis |
| III plur. | discobinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | discobinavĕro |
| II sing. | discobinavĕris |
| III sing. | discobinavĕrit |
| I plur. | discobinaverĭmus |
| II plur. | discobinaverĭtis |
| III plur. | discobinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | discobinem |
| II sing. | discobines |
| III sing. | discobinet |
| I plur. | discobinēmus |
| II plur. | discobinētis |
| III plur. | discobinent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discobinārem |
| II sing. | discobināres |
| III sing. | discobināret |
| I plur. | discobinarēmus |
| II plur. | discobinarētis |
| III plur. | discobinārent |
| PARFAIT |
| I sing. | discobinavĕrim |
| II sing. | discobinavĕris |
| III sing. | discobinavĕrit |
| I plur. | discobinaverĭmus |
| II plur. | discobinaverĭtis |
| III plur. | discobinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discobinavissem |
| II sing. | discobinavisses |
| III sing. | discobinavisset |
| I plur. | discobinavissēmus |
| II plur. | discobinavissētis |
| III plur. | discobinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | discobina |
| II plur. | discobināte |
| FUTUR |
| II sing. | discobināto |
| III sing. | discobināto |
| II plur. | discobinatōte |
| III plur. | discobinanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| discobinans, antis |
| FUTUR |
| discobinatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| discobināre |
| PARFAIT |
| discobinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | discobinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | discobinatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | discobinandi |
| Datif: | discobinando |
| Accusatif: | ad discobinandum |
| Ablatif: | discobinando |
| SUPIN |
| discobinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCOBINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|