Déclinaison / Conjugueur latin
discobinor - Diathèse passive
(discobino, discobinas, discobinavi, discobināre, discobinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | discobinor |
| II sing. | discobināris, discobināre |
| III sing. | discobinātur |
| I plur. | discobināmur |
| II plur. | discobinamĭni |
| III plur. | discobinantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discobinābar |
| II sing. | discobinabāris, discobinabāre |
| III sing. | discobinabātur |
| I plur. | discobinabāmur |
| II plur. | discobinabamĭni |
| III plur. | discobinabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | discobinābor |
| II sing. | discobinabĕris, discobinabĕre |
| III sing. | discobinabĭtur |
| I plur. | discobinabĭmur |
| II plur. | discobinabimĭni |
| III plur. | discobinabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | discobinatus, a, um sum |
| II sing. | discobinatus, a, um es |
| III sing. | discobinatus, a, um est |
| I plur. | discobinati, ae, a sumus |
| II plur. | discobinati, ae, a estis |
| III plur. | discobinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discobinatus, a, um eram |
| II sing. | discobinatus, a, um eras |
| III sing. | discobinatus, a, um erat |
| I plur. | discobinati, ae, a eramus |
| II plur. | discobinati, ae, a eratis |
| III plur. | discobinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | discobinatus, a, um ero |
| II sing. | discobinatus, a, um eris |
| III sing. | discobinatus, a, um erit |
| I plur. | discobinati, ae, a erimus |
| II plur. | discobinati, ae, a eritis |
| III plur. | discobinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | discobiner |
| II sing. | discobinēris, discobinēre |
| III sing. | discobinētur |
| I plur. | discobinēmur |
| II plur. | discobinemĭni |
| III plur. | discobinentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | discobinārer |
| II sing. | discobinarēris, discobinarēre |
| III sing. | discobinarētur |
| I plur. | discobinarēmur |
| II plur. | discobinaremĭni |
| III plur. | discobinarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | discobinatus, a, um sim |
| II sing. | discobinatus, a, um sis |
| III sing. | discobinatus, a, um sit |
| I plur. | discobinati, ae, a simus |
| II plur. | discobinati, ae, a sitis |
| III plur. | discobinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | discobinatus, a, um essem |
| II sing. | discobinatus, a, um esses |
| III sing. | discobinatus, a, um esset |
| I plur. | discobinati, ae, a essemus |
| II plur. | discobinati, ae, a essetis |
| III plur. | discobinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | discobināre |
| II plur. | discobinamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | discobinātor |
| III sing. | discobinātor |
| II plur. | |
| III plur. | discobinantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| discobinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| discobināri |
| PARFAIT |
| Singolare: | discobinatus, a, um esse |
| Plurale: | discobinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| discobinatum esse |
| GERUNDIVO |
| discobinandus, a, um | |