Déclinaison / Conjugueur latin
dispenso - Diathèse active
(dispenso, dispensas, dispensavi, dispensāre, dispensatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dispenso |
| II sing. | dispensas |
| III sing. | dispensat |
| I plur. | dispensāmus |
| II plur. | dispensātis |
| III plur. | dispensant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dispensābam |
| II sing. | dispensābas |
| III sing. | dispensābat |
| I plur. | dispensabāmus |
| II plur. | dispensabātis |
| III plur. | dispensābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dispensābo |
| II sing. | dispensābis |
| III sing. | dispensābit |
| I plur. | dispensabĭmus |
| II plur. | dispensabĭtis |
| III plur. | dispensābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | dispensavi |
| II sing. | dispensavisti |
| III sing. | dispensavit |
| I plur. | dispensavĭmus |
| II plur. | dispensavistis |
| III plur. | dispensavērunt, dispensavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dispensavĕram |
| II sing. | dispensavĕras |
| III sing. | dispensavĕrat |
| I plur. | dispensaverāmus |
| II plur. | dispensaverātis |
| III plur. | dispensavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dispensavĕro |
| II sing. | dispensavĕris |
| III sing. | dispensavĕrit |
| I plur. | dispensaverĭmus |
| II plur. | dispensaverĭtis |
| III plur. | dispensavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dispensem |
| II sing. | dispenses |
| III sing. | dispenset |
| I plur. | dispensēmus |
| II plur. | dispensētis |
| III plur. | dispensent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dispensārem |
| II sing. | dispensāres |
| III sing. | dispensāret |
| I plur. | dispensarēmus |
| II plur. | dispensarētis |
| III plur. | dispensārent |
| PARFAIT |
| I sing. | dispensavĕrim |
| II sing. | dispensavĕris |
| III sing. | dispensavĕrit |
| I plur. | dispensaverĭmus |
| II plur. | dispensaverĭtis |
| III plur. | dispensavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dispensavissem |
| II sing. | dispensavisses |
| III sing. | dispensavisset |
| I plur. | dispensavissēmus |
| II plur. | dispensavissētis |
| III plur. | dispensavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dispensa |
| II plur. | dispensāte |
| FUTUR |
| II sing. | dispensāto |
| III sing. | dispensāto |
| II plur. | dispensatōte |
| III plur. | dispensanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dispensans, antis |
| FUTUR |
| dispensatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dispensāre |
| PARFAIT |
| dispensavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | dispensatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | dispensatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dispensandi |
| Datif: | dispensando |
| Accusatif: | ad dispensandum |
| Ablatif: | dispensando |
| SUPIN |
| dispensatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISPENSO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|