Déclinaison / Conjugueur latin
dispergo - Diathèse active
(dispergo, dispergis, dispersi, dispergĕre, dispersum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dispergo |
| II sing. | dispergis |
| III sing. | dispergit |
| I plur. | dispergĭmus |
| II plur. | dispergĭtis |
| III plur. | dispergunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dispergēbam |
| II sing. | dispergēbas |
| III sing. | dispergēbat |
| I plur. | dispergebāmus |
| II plur. | dispergebātis |
| III plur. | dispergēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dispergam |
| II sing. | disperges |
| III sing. | disperget |
| I plur. | dispergēmus |
| II plur. | dispergētis |
| III plur. | dispergent |
| PARFAIT |
| I sing. | dispersi |
| II sing. | dispersisti |
| III sing. | dispersit |
| I plur. | dispersĭmus |
| II plur. | dispersistis |
| III plur. | dispersērunt, dispersēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dispersĕram |
| II sing. | dispersĕras |
| III sing. | dispersĕrat |
| I plur. | disperserāmus |
| II plur. | disperserātis |
| III plur. | dispersĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dispersĕro |
| II sing. | dispersĕris |
| III sing. | dispersĕrit |
| I plur. | disperserĭmus |
| II plur. | disperserĭtis |
| III plur. | dispersĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dispergam |
| II sing. | dispergas |
| III sing. | dispergat |
| I plur. | dispergāmus |
| II plur. | dispergātis |
| III plur. | dispergant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dispergĕrem |
| II sing. | dispergĕres |
| III sing. | dispergĕret |
| I plur. | dispergerēmus |
| II plur. | dispergerētis |
| III plur. | dispergĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | dispersĕrim |
| II sing. | dispersĕris |
| III sing. | dispersĕrit |
| I plur. | disperserĭmus |
| II plur. | disperserĭtis |
| III plur. | dispersĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dispersissem |
| II sing. | dispersisses |
| III sing. | dispersisset |
| I plur. | dispersissēmus |
| II plur. | dispersissētis |
| III plur. | dispersissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dispergĕ |
| II plur. | dispergĭte |
| FUTUR |
| II sing. | dispergĭto |
| III sing. | dispergĭto |
| II plur. | dispergitōte |
| III plur. | dispergunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dispergens, entis |
| FUTUR |
| dispersūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dispergĕre |
| PARFAIT |
| dispersisse |
| FUTUR |
| Singolare: | dispersūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | dispersūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dispergendi |
| Datif: | dispergendo |
| Accusatif: | ad dispergendum |
| Ablatif: | dispergendo |
| SUPIN |
| dispersum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISPERGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|