Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dissēpăror |
| II sing. | dissēpărāris, dissēpărāre |
| III sing. | dissēpărātur |
| I plur. | dissēpărāmur |
| II plur. | dissēpăramĭni |
| III plur. | dissēpărantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissēpărābar |
| II sing. | dissēpărabāris, dissēpărabāre |
| III sing. | dissēpărabātur |
| I plur. | dissēpărabāmur |
| II plur. | dissēpărabamĭni |
| III plur. | dissēpărabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dissēpărābor |
| II sing. | dissēpărabĕris, dissēpărabĕre |
| III sing. | dissēpărabĭtur |
| I plur. | dissēpărabĭmur |
| II plur. | dissēpărabimĭni |
| III plur. | dissēpărabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | disseparatus, a, um sum |
| II sing. | disseparatus, a, um es |
| III sing. | disseparatus, a, um est |
| I plur. | disseparati, ae, a sumus |
| II plur. | disseparati, ae, a estis |
| III plur. | disseparati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disseparatus, a, um eram |
| II sing. | disseparatus, a, um eras |
| III sing. | disseparatus, a, um erat |
| I plur. | disseparati, ae, a eramus |
| II plur. | disseparati, ae, a eratis |
| III plur. | disseparati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | disseparatus, a, um ero |
| II sing. | disseparatus, a, um eris |
| III sing. | disseparatus, a, um erit |
| I plur. | disseparati, ae, a erimus |
| II plur. | disseparati, ae, a eritis |
| III plur. | disseparati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dissēpărer |
| II sing. | dissēpărēris, dissēpărēre |
| III sing. | dissēpărētur |
| I plur. | dissēpărēmur |
| II plur. | dissēpăremĭni |
| III plur. | dissēpărentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissēpărārer |
| II sing. | dissēpărarēris, dissēpărarēre |
| III sing. | dissēpărarētur |
| I plur. | dissēpărarēmur |
| II plur. | dissēpăraremĭni |
| III plur. | dissēpărarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | disseparatus, a, um sim |
| II sing. | disseparatus, a, um sis |
| III sing. | disseparatus, a, um sit |
| I plur. | disseparati, ae, a simus |
| II plur. | disseparati, ae, a sitis |
| III plur. | disseparati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disseparatus, a, um essem |
| II sing. | disseparatus, a, um esses |
| III sing. | disseparatus, a, um esset |
| I plur. | disseparati, ae, a essemus |
| II plur. | disseparati, ae, a essetis |
| III plur. | disseparati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dissēpărāre |
| II plur. | dissēpăramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dissēpărātor |
| III sing. | dissēpărātor |
| II plur. | |
| III plur. | dissēpărantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| disseparatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dissēpărāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | disseparatus, a, um esse |
| Plurale: | disseparati, ae, a esse |
| FUTUR |
| disseparatum esse |
| GERUNDIVO |
| dissēpărandus, a, um | |