Déclinaison / Conjugueur latin
dissepĭor - Diathèse passive
(dissepĭo, dissepis, dissepsi, dissepīre, disseptum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dissepĭor |
| II sing. | dissepīris, dissepīre |
| III sing. | dissepītur |
| I plur. | dissepīmur |
| II plur. | dissepimĭni |
| III plur. | dissepiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissepiēbar |
| II sing. | dissepiebāris, dissepiebāre |
| III sing. | dissepiebātur |
| I plur. | dissepiebāmur |
| II plur. | dissepiebamĭni |
| III plur. | dissepiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dissepĭar |
| II sing. | dissepiēris, dissepiēre |
| III sing. | dissepiētur |
| I plur. | dissepiēmur |
| II plur. | dissepiemĭni |
| III plur. | dissepientur |
| PARFAIT |
| I sing. | disseptus, a, um sum |
| II sing. | disseptus, a, um es |
| III sing. | disseptus, a, um est |
| I plur. | dissepti, ae, a sumus |
| II plur. | dissepti, ae, a estis |
| III plur. | dissepti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disseptus, a, um eram |
| II sing. | disseptus, a, um eras |
| III sing. | disseptus, a, um erat |
| I plur. | dissepti, ae, a eramus |
| II plur. | dissepti, ae, a eratis |
| III plur. | dissepti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | disseptus, a, um ero |
| II sing. | disseptus, a, um eris |
| III sing. | disseptus, a, um erit |
| I plur. | dissepti, ae, a erimus |
| II plur. | dissepti, ae, a eritis |
| III plur. | dissepti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dissepĭar |
| II sing. | dissepiāris, dissepiāre |
| III sing. | dissepiātur |
| I plur. | dissepiāmur |
| II plur. | dissepiamĭni |
| III plur. | dissepiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissepīrer |
| II sing. | dissepirēris, dissepsirēre |
| III sing. | dissepirētur |
| I plur. | dissepirēmur |
| II plur. | dissepirēmini |
| III plur. | dissepirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | disseptus, a, um sim |
| II sing. | disseptus, a, um sis |
| III sing. | disseptus, a, um sit |
| I plur. | dissepti, ae, a simus |
| II plur. | dissepti, ae, a sitis |
| III plur. | dissepti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | disseptus, a, um essem |
| II sing. | disseptus, a, um esses |
| III sing. | disseptus, a, um esset |
| I plur. | dissepti, ae, a essemus |
| II plur. | dissepti, ae, a essetis |
| III plur. | dissepti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dissepīre |
| II plur. | dissepimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dissepītor |
| III sing. | dissepītor |
| II plur. | |
| III plur. | dissepiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| disseptus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dissepīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | disseptus, a, um esse |
| Plurale: | dissepti, ae, a esse |
| FUTUR |
| disseptum esse |
| GERUNDIVO |
| dissepiendus, a, um |
| SUPIN |
| disseptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISSEPIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|