Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dissors |
| Gen. | dissortis |
| Dat. | dissorti |
| Acc. | dissortem |
| Abl. | dissorti |
| Voc. | dissors |
| PLURIEL |
| Nom. | dissortes |
| Gen. | dissortĭum |
| Dat. | dissortĭbus |
| Acc. | dissortes |
| Abl. | dissortĭbus |
| Voc. | dissortes |
| SINGULIER |
| Nom. | dissors |
| Gen. | dissortis |
| Dat. | dissorti |
| Acc. | dissortem |
| Abl. | dissorti |
| Voc. | dissors |
| PLURIEL |
| Nom. | dissortes |
| Gen. | dissortĭum |
| Dat. | dissortĭbus |
| Acc. | dissortes |
| Abl. | dissortĭbus |
| Voc. | dissortes |
| SINGULIER |
| Nom. | dissors |
| Gen. | dissortis |
| Dat. | dissorti |
| Acc. | dissors |
| Abl. | dissorti |
| Voc. | dissors |
| PLURIEL |
| Nom. | dissortĭa |
| Gen. | dissortĭum |
| Dat. | dissortĭbus |
| Acc. | dissortĭa |
| Abl. | dissortĭbus | |