Déclinaison / Conjugueur latin
dissuescor - Diathèse passive
(dissuesco, dissuescis, dissuevi, dissuescĕre, dissuetum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dissuescor |
| II sing. | dissuescĕris, dissuescĕre |
| III sing. | dissuescĭtur |
| I plur. | dissuescĭmur |
| II plur. | dissuescimĭni |
| III plur. | dissuescuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissuescēbar |
| II sing. | dissuescebāris, dissuescebāre |
| III sing. | dissuescebātur |
| I plur. | dissuescebāmur |
| II plur. | dissuescebamĭni |
| III plur. | dissuescebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dissuescar |
| II sing. | dissuescēris, dissuescēre |
| III sing. | dissuescētur |
| I plur. | dissuescēmur |
| II plur. | dissuescemĭni |
| III plur. | dissuescentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dissuetus, a, um sum |
| II sing. | dissuetus, a, um es |
| III sing. | dissuetus, a, um est |
| I plur. | dissueti, ae, a sumus |
| II plur. | dissueti, ae, a estis |
| III plur. | dissueti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dissuetus, a, um eram |
| II sing. | dissuetus, a, um eras |
| III sing. | dissuetus, a, um erat |
| I plur. | dissueti, ae, a eramus |
| II plur. | dissueti, ae, a eratis |
| III plur. | dissueti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dissuetus, a, um ero |
| II sing. | dissuetus, a, um eris |
| III sing. | dissuetus, a, um erit |
| I plur. | dissueti, ae, a erimus |
| II plur. | dissueti, ae, a eritis |
| III plur. | dissueti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dissuescar |
| II sing. | dissuescāris, dissuescāre |
| III sing. | dissuescātur |
| I plur. | dissuescāmur |
| II plur. | dissuescamĭni |
| III plur. | dissuescantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissuescĕrer |
| II sing. | dissuescerēris, dissuescerēre |
| III sing. | dissuescerētur |
| I plur. | dissuescerēmur |
| II plur. | dissuesceremĭni |
| III plur. | dissuescerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dissuetus, a, um sim |
| II sing. | dissuetus, a, um sis |
| III sing. | dissuetus, a, um sit |
| I plur. | dissueti, ae, a simus |
| II plur. | dissueti, ae, a sitis |
| III plur. | dissueti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dissuetus, a, um essem |
| II sing. | dissuetus, a, um esses |
| III sing. | dissuetus, a, um esset |
| I plur. | dissueti, ae, a essemus |
| II plur. | dissueti, ae, a essetis |
| III plur. | dissueti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dissuescĕre |
| II plur. | dissuescĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | dissuescĭtor |
| III sing. | dissuescĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | dissuescuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dissuetus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dissuesci |
| PARFAIT |
| Singolare: | dissuetus, a, um esse |
| Plurale: | dissueti, ae, a esse |
| FUTUR |
| dissuetum esse |
| GERUNDIVO |
| dissuescendus, a, um |
| SUPIN |
| dissuetu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISSUESCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|