Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dissŭor |
| II sing. | dissŭĕris, dissŭĕre |
| III sing. | dissŭĭtur |
| I plur. | dissŭĭmur |
| II plur. | dissŭimĭni |
| III plur. | dissŭuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissŭēbar |
| II sing. | dissŭebāris, dissŭebāre |
| III sing. | dissŭebātur |
| I plur. | dissŭebāmur |
| II plur. | dissŭebamĭni |
| III plur. | dissŭebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dissŭar |
| II sing. | dissŭēris, dissŭēre |
| III sing. | dissŭētur |
| I plur. | dissŭēmur |
| II plur. | dissŭemĭni |
| III plur. | dissŭentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dissutus, a, um sum |
| II sing. | dissutus, a, um es |
| III sing. | dissutus, a, um est |
| I plur. | dissuti, ae, a sumus |
| II plur. | dissuti, ae, a estis |
| III plur. | dissuti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dissutus, a, um eram |
| II sing. | dissutus, a, um eras |
| III sing. | dissutus, a, um erat |
| I plur. | dissuti, ae, a eramus |
| II plur. | dissuti, ae, a eratis |
| III plur. | dissuti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dissutus, a, um ero |
| II sing. | dissutus, a, um eris |
| III sing. | dissutus, a, um erit |
| I plur. | dissuti, ae, a erimus |
| II plur. | dissuti, ae, a eritis |
| III plur. | dissuti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dissŭar |
| II sing. | dissŭāris, dissŭāre |
| III sing. | dissŭātur |
| I plur. | dissŭāmur |
| II plur. | dissŭamĭni |
| III plur. | dissŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dissŭĕrer |
| II sing. | dissŭerēris, dissŭerēre |
| III sing. | dissŭerētur |
| I plur. | dissŭerēmur |
| II plur. | dissŭeremĭni |
| III plur. | dissŭerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dissutus, a, um sim |
| II sing. | dissutus, a, um sis |
| III sing. | dissutus, a, um sit |
| I plur. | dissuti, ae, a simus |
| II plur. | dissuti, ae, a sitis |
| III plur. | dissuti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dissutus, a, um essem |
| II sing. | dissutus, a, um esses |
| III sing. | dissutus, a, um esset |
| I plur. | dissuti, ae, a essemus |
| II plur. | dissuti, ae, a essetis |
| III plur. | dissuti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dissŭĕre |
| II plur. | dissŭimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dissŭĭtor |
| III sing. | dissŭĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | dissŭuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dissutus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dissŭi |
| PARFAIT |
| Singolare: | dissutus, a, um esse |
| Plurale: | dissuti, ae, a esse |
| FUTUR |
| dissutum esse |
| GERUNDIVO |
| dissŭendus, a, um |
| SUPIN |
| dissutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISSUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|