Déclinaison / Conjugueur latin
distendor - Diathèse passive
(distendo, distendis, distendi, distendĕre, distentum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | distendor |
| II sing. | distendĕris, distendĕre |
| III sing. | distendĭtur |
| I plur. | distendĭmur |
| II plur. | distendimĭni |
| III plur. | distenduntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | distendēbar |
| II sing. | distendebāris, distendebāre |
| III sing. | distendebātur |
| I plur. | distendebāmur |
| II plur. | distendebamĭni |
| III plur. | distendebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | distendar |
| II sing. | distendēris, distendēre |
| III sing. | distendētur |
| I plur. | distendēmur |
| II plur. | distendemĭni |
| III plur. | distendentur |
| PARFAIT |
| I sing. | distentus o distensus, a, um sum |
| II sing. | distentus o distensus, a, um es |
| III sing. | distentus o distensus, a, um est |
| I plur. | distenti o distensi, ae, a sumus |
| II plur. | distenti o distensi, ae, a estis |
| III plur. | distenti o distensi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | distentus o distensus, a, um eram |
| II sing. | distentus o distensus, a, um eras |
| III sing. | distentus o distensus, a, um erat |
| I plur. | distenti o distensi, ae, a eramus |
| II plur. | distenti o distensi, ae, a eratis |
| III plur. | distenti o distensi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | distentus o distensus, a, um ero |
| II sing. | distentus o distensus, a, um eris |
| III sing. | distentus o distensus, a, um erit |
| I plur. | distenti o distensi, ae, a erimus |
| II plur. | distenti o distensi, ae, a eritis |
| III plur. | distenti o distensi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | distendar |
| II sing. | distendāris, distendāre |
| III sing. | distendātur |
| I plur. | distendāmur |
| II plur. | distendamĭni |
| III plur. | distendantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | distendĕrer |
| II sing. | distenderēris, distenderēre |
| III sing. | distenderētur |
| I plur. | distenderēmur |
| II plur. | distenderemĭni |
| III plur. | distenderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | distentus o distensus, a, um sim |
| II sing. | distentus o distensus, a, um sis |
| III sing. | distentus o distensus, a, um sit |
| I plur. | distenti o distensi, ae, a simus |
| II plur. | distenti o distensi, ae, a sitis |
| III plur. | distenti o distensi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | distentus o distensus, a, um essem |
| II sing. | distentus o distensus, a, um esses |
| III sing. | distentus o distensus, a, um esset |
| I plur. | distenti o distensi, ae, a essemus |
| II plur. | distenti o distensi, ae, a essetis |
| III plur. | distenti o distensi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | distendĕre |
| II plur. | distendimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | distendĭtor |
| III sing. | distendĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | distenduntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| distentus o distensus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| distendi |
| PARFAIT |
| Singolare: | distentus o distensus, a, um esse |
| Plurale: | distenti o distensi, ae, a esse |
| FUTUR |
| distentum esse o distensum esse |
| GERUNDIVO |
| distendendus, a, um |
| SUPIN |
| distentu o distensu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISTENDOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|