Déclinaison / Conjugueur latin
dīvārĭco - Diathèse active
(dīvārĭco, dīvārĭcas, divaricavi, dīvārĭcāre, divaricatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dīvārĭco |
| II sing. | dīvārĭcas |
| III sing. | dīvārĭcat |
| I plur. | dīvārĭcāmus |
| II plur. | dīvārĭcātis |
| III plur. | dīvārĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīvārĭcābam |
| II sing. | dīvārĭcābas |
| III sing. | dīvārĭcābat |
| I plur. | dīvārĭcabāmus |
| II plur. | dīvārĭcabātis |
| III plur. | dīvārĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīvārĭcābo |
| II sing. | dīvārĭcābis |
| III sing. | dīvārĭcābit |
| I plur. | dīvārĭcabĭmus |
| II plur. | dīvārĭcabĭtis |
| III plur. | dīvārĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | divaricavi |
| II sing. | divaricavisti |
| III sing. | divaricavit |
| I plur. | divaricavĭmus |
| II plur. | divaricavistis |
| III plur. | divaricavērunt, divaricavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | divaricavĕram |
| II sing. | divaricavĕras |
| III sing. | divaricavĕrat |
| I plur. | divaricaverāmus |
| II plur. | divaricaverātis |
| III plur. | divaricavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | divaricavĕro |
| II sing. | divaricavĕris |
| III sing. | divaricavĕrit |
| I plur. | divaricaverĭmus |
| II plur. | divaricaverĭtis |
| III plur. | divaricavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīvārĭcem |
| II sing. | dīvārĭces |
| III sing. | dīvārĭcet |
| I plur. | dīvārĭcēmus |
| II plur. | dīvārĭcētis |
| III plur. | dīvārĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīvārĭcārem |
| II sing. | dīvārĭcāres |
| III sing. | dīvārĭcāret |
| I plur. | dīvārĭcarēmus |
| II plur. | dīvārĭcarētis |
| III plur. | dīvārĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | divaricavĕrim |
| II sing. | divaricavĕris |
| III sing. | divaricavĕrit |
| I plur. | divaricaverĭmus |
| II plur. | divaricaverĭtis |
| III plur. | divaricavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | divaricavissem |
| II sing. | divaricavisses |
| III sing. | divaricavisset |
| I plur. | divaricavissēmus |
| II plur. | divaricavissētis |
| III plur. | divaricavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīvārĭca |
| II plur. | dīvārĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | dīvārĭcāto |
| III sing. | dīvārĭcāto |
| II plur. | dīvārĭcatōte |
| III plur. | dīvārĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dīvārĭcans, antis |
| FUTUR |
| divaricatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dīvārĭcāre |
| PARFAIT |
| divaricavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | divaricatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | divaricatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dīvārĭcandi |
| Datif: | dīvārĭcando |
| Accusatif: | ad dīvārĭcandum |
| Ablatif: | dīvārĭcando |
| SUPIN |
| divaricatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIVARICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|