Déclinaison / Conjugueur latin
dīvārĭcor - Diathèse passive
(dīvārĭco, dīvārĭcas, divaricavi, dīvārĭcāre, divaricatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dīvārĭcor |
| II sing. | dīvārĭcāris, dīvārĭcāre |
| III sing. | dīvārĭcātur |
| I plur. | dīvārĭcāmur |
| II plur. | dīvārĭcamĭni |
| III plur. | dīvārĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīvārĭcābar |
| II sing. | dīvārĭcabāris, dīvārĭcabāre |
| III sing. | dīvārĭcabātur |
| I plur. | dīvārĭcabāmur |
| II plur. | dīvārĭcabamĭni |
| III plur. | dīvārĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīvārĭcābor |
| II sing. | dīvārĭcabĕris, dīvārĭcabĕre |
| III sing. | dīvārĭcabĭtur |
| I plur. | dīvārĭcabĭmur |
| II plur. | dīvārĭcabimĭni |
| III plur. | dīvārĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | divaricatus, a, um sum |
| II sing. | divaricatus, a, um es |
| III sing. | divaricatus, a, um est |
| I plur. | divaricati, ae, a sumus |
| II plur. | divaricati, ae, a estis |
| III plur. | divaricati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | divaricatus, a, um eram |
| II sing. | divaricatus, a, um eras |
| III sing. | divaricatus, a, um erat |
| I plur. | divaricati, ae, a eramus |
| II plur. | divaricati, ae, a eratis |
| III plur. | divaricati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | divaricatus, a, um ero |
| II sing. | divaricatus, a, um eris |
| III sing. | divaricatus, a, um erit |
| I plur. | divaricati, ae, a erimus |
| II plur. | divaricati, ae, a eritis |
| III plur. | divaricati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīvārĭcer |
| II sing. | dīvārĭcēris, dīvārĭcēre |
| III sing. | dīvārĭcētur |
| I plur. | dīvārĭcēmur |
| II plur. | dīvārĭcemĭni |
| III plur. | dīvārĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīvārĭcārer |
| II sing. | dīvārĭcarēris, dīvārĭcarēre |
| III sing. | dīvārĭcarētur |
| I plur. | dīvārĭcarēmur |
| II plur. | dīvārĭcaremĭni |
| III plur. | dīvārĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | divaricatus, a, um sim |
| II sing. | divaricatus, a, um sis |
| III sing. | divaricatus, a, um sit |
| I plur. | divaricati, ae, a simus |
| II plur. | divaricati, ae, a sitis |
| III plur. | divaricati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | divaricatus, a, um essem |
| II sing. | divaricatus, a, um esses |
| III sing. | divaricatus, a, um esset |
| I plur. | divaricati, ae, a essemus |
| II plur. | divaricati, ae, a essetis |
| III plur. | divaricati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīvārĭcāre |
| II plur. | dīvārĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dīvārĭcātor |
| III sing. | dīvārĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | dīvārĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| divaricatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dīvārĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | divaricatus, a, um esse |
| Plurale: | divaricati, ae, a esse |
| FUTUR |
| divaricatum esse |
| GERUNDIVO |
| dīvārĭcandus, a, um | |