Déclinaison / Conjugueur latin
dīverbĕro - Diathèse active
(dīverbĕro, dīverbĕras, diverberavi, dīverbĕrāre, diverberatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dīverbĕro |
| II sing. | dīverbĕras |
| III sing. | dīverbĕrat |
| I plur. | dīverbĕrāmus |
| II plur. | dīverbĕrātis |
| III plur. | dīverbĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīverbĕrābam |
| II sing. | dīverbĕrābas |
| III sing. | dīverbĕrābat |
| I plur. | dīverbĕrabāmus |
| II plur. | dīverbĕrabātis |
| III plur. | dīverbĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīverbĕrābo |
| II sing. | dīverbĕrābis |
| III sing. | dīverbĕrābit |
| I plur. | dīverbĕrabĭmus |
| II plur. | dīverbĕrabĭtis |
| III plur. | dīverbĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | diverberavi |
| II sing. | diverberavisti |
| III sing. | diverberavit |
| I plur. | diverberavĭmus |
| II plur. | diverberavistis |
| III plur. | diverberavērunt, diverberavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diverberavĕram |
| II sing. | diverberavĕras |
| III sing. | diverberavĕrat |
| I plur. | diverberaverāmus |
| II plur. | diverberaverātis |
| III plur. | diverberavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | diverberavĕro |
| II sing. | diverberavĕris |
| III sing. | diverberavĕrit |
| I plur. | diverberaverĭmus |
| II plur. | diverberaverĭtis |
| III plur. | diverberavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīverbĕrem |
| II sing. | dīverbĕres |
| III sing. | dīverbĕret |
| I plur. | dīverbĕrēmus |
| II plur. | dīverbĕrētis |
| III plur. | dīverbĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīverbĕrārem |
| II sing. | dīverbĕrāres |
| III sing. | dīverbĕrāret |
| I plur. | dīverbĕrarēmus |
| II plur. | dīverbĕrarētis |
| III plur. | dīverbĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | diverberavĕrim |
| II sing. | diverberavĕris |
| III sing. | diverberavĕrit |
| I plur. | diverberaverĭmus |
| II plur. | diverberaverĭtis |
| III plur. | diverberavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diverberavissem |
| II sing. | diverberavisses |
| III sing. | diverberavisset |
| I plur. | diverberavissēmus |
| II plur. | diverberavissētis |
| III plur. | diverberavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīverbĕra |
| II plur. | dīverbĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | dīverbĕrāto |
| III sing. | dīverbĕrāto |
| II plur. | dīverbĕratōte |
| III plur. | dīverbĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dīverbĕrans, antis |
| FUTUR |
| diverberatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dīverbĕrāre |
| PARFAIT |
| diverberavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | diverberatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | diverberatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dīverbĕrandi |
| Datif: | dīverbĕrando |
| Accusatif: | ad dīverbĕrandum |
| Ablatif: | dīverbĕrando |
| SUPIN |
| diverberatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIVERBERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|