Déclinaison / Conjugueur latin
dīverbĕror - Diathèse passive
(dīverbĕro, dīverbĕras, diverberavi, dīverbĕrāre, diverberatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dīverbĕror |
| II sing. | dīverbĕrāris, dīverbĕrāre |
| III sing. | dīverbĕrātur |
| I plur. | dīverbĕrāmur |
| II plur. | dīverbĕramĭni |
| III plur. | dīverbĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīverbĕrābar |
| II sing. | dīverbĕrabāris, dīverbĕrabāre |
| III sing. | dīverbĕrabātur |
| I plur. | dīverbĕrabāmur |
| II plur. | dīverbĕrabamĭni |
| III plur. | dīverbĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīverbĕrābor |
| II sing. | dīverbĕrabĕris, dīverbĕrabĕre |
| III sing. | dīverbĕrabĭtur |
| I plur. | dīverbĕrabĭmur |
| II plur. | dīverbĕrabimĭni |
| III plur. | dīverbĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | diverberatus, a, um sum |
| II sing. | diverberatus, a, um es |
| III sing. | diverberatus, a, um est |
| I plur. | diverberati, ae, a sumus |
| II plur. | diverberati, ae, a estis |
| III plur. | diverberati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diverberatus, a, um eram |
| II sing. | diverberatus, a, um eras |
| III sing. | diverberatus, a, um erat |
| I plur. | diverberati, ae, a eramus |
| II plur. | diverberati, ae, a eratis |
| III plur. | diverberati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | diverberatus, a, um ero |
| II sing. | diverberatus, a, um eris |
| III sing. | diverberatus, a, um erit |
| I plur. | diverberati, ae, a erimus |
| II plur. | diverberati, ae, a eritis |
| III plur. | diverberati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīverbĕrer |
| II sing. | dīverbĕrēris, dīverbĕrēre |
| III sing. | dīverbĕrētur |
| I plur. | dīverbĕrēmur |
| II plur. | dīverbĕremĭni |
| III plur. | dīverbĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīverbĕrārer |
| II sing. | dīverbĕrarēris, dīverbĕrarēre |
| III sing. | dīverbĕrarētur |
| I plur. | dīverbĕrarēmur |
| II plur. | dīverbĕraremĭni |
| III plur. | dīverbĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | diverberatus, a, um sim |
| II sing. | diverberatus, a, um sis |
| III sing. | diverberatus, a, um sit |
| I plur. | diverberati, ae, a simus |
| II plur. | diverberati, ae, a sitis |
| III plur. | diverberati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diverberatus, a, um essem |
| II sing. | diverberatus, a, um esses |
| III sing. | diverberatus, a, um esset |
| I plur. | diverberati, ae, a essemus |
| II plur. | diverberati, ae, a essetis |
| III plur. | diverberati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīverbĕrāre |
| II plur. | dīverbĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dīverbĕrātor |
| III sing. | dīverbĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | dīverbĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| diverberatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dīverbĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | diverberatus, a, um esse |
| Plurale: | diverberati, ae, a esse |
| FUTUR |
| diverberatum esse |
| GERUNDIVO |
| dīverbĕrandus, a, um | |