Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | duplaris |
| Gen. | duplaris |
| Dat. | duplari |
| Acc. | duplarem |
| Abl. | duplari |
| Voc. | duplaris |
| PLURIEL |
| Nom. | duplares |
| Gen. | duplarĭum |
| Dat. | duplarĭbus |
| Acc. | duplares |
| Abl. | duplarĭbus |
| Voc. | duplares |
| SINGULIER |
| Nom. | duplaris |
| Gen. | duplaris |
| Dat. | duplari |
| Acc. | duplarem |
| Abl. | duplari |
| Voc. | duplaris |
| PLURIEL |
| Nom. | duplares |
| Gen. | duplarĭum |
| Dat. | duplarĭbus |
| Acc. | duplares |
| Abl. | duplarĭbus |
| Voc. | duplares |
| SINGULIER |
| Nom. | duplare |
| Gen. | duplaris |
| Dat. | duplari |
| Acc. | duplare |
| Abl. | duplari |
| Voc. | duplare |
| PLURIEL |
| Nom. | duplarĭa |
| Gen. | duplarĭum |
| Dat. | duplarĭbus |
| Acc. | duplarĭa |
| Abl. | duplarĭbus | |