Déclinaison / Conjugueur latin
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effingor |  
|  II sing. |  effingĕris, effingĕre |  
|  III sing. |  effingĭtur |  
|  I plur. |  effingĭmur |  
|  II plur. |  effingimĭni |  
|  III plur. |  effinguntur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effingēbar |  
|  II sing. |  effingebāris, effingebāre |  
|  III sing. |  effingebātur |  
|  I plur. |  effingebāmur |  
|  II plur. |  effingebamĭni |  
|  III plur. |  effingebantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  effingar |  
|  II sing. |  effingēris, effingēre |  
|  III sing. |  effingētur |  
|  I plur. |  effingēmur |  
|  II plur. |  effingemĭni |  
|  III plur. |  effingentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effictus, a, um  sum |  
|  II sing. |  effictus, a, um  es |  
|  III sing. |  effictus, a, um  est |  
|  I plur. |  efficti, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  efficti, ae, a  estis |  
|  III plur. |  efficti, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effictus, a, um  eram |  
|  II sing. |  effictus, a, um  eras |  
|  III sing. |  effictus, a, um  erat |  
|  I plur. |  efficti, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  efficti, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  efficti, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  effictus, a, um  ero |  
|  II sing. |  effictus, a, um  eris |  
|  III sing. |  effictus, a, um  erit |  
|  I plur. |  efficti, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  efficti, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  efficti, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  effingar |  
|  II sing. |  effingāris, effingāre |  
|  III sing. |  effingātur |  
|  I plur. |  effingāmur |  
|  II plur. |  effingamĭni |  
|  III plur. |  effingantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  effingĕrer |  
|  II sing. |  effingerēris, effingerēre |  
|  III sing. |  effingerētur |  
|  I plur. |  effingerēmur |  
|  II plur. |  effingeremĭni |  
|  III plur. |  effingerentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  effictus, a, um  sim |  
|  II sing. |  effictus, a, um  sis |  
|  III sing. |  effictus, a, um  sit |  
|  I plur. |  efficti, ae, a  simus |  
|  II plur. |  efficti, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  efficti, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  effictus, a, um  essem |  
|  II sing. |  effictus, a, um  esses |  
|  III sing. |  effictus, a, um  esset |  
|  I plur. |  efficti, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  efficti, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  efficti, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  effingĕre |  
|  II plur. |  effingimĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  effingĭtor |  
|  III sing. |  effingĭtor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  effinguntor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  effictus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  effingi |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  effictus, a, um esse |  
|  Plurale: |  efficti, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  effictum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  effingendus, a, um |  
| SUPIN |  
|  effictu |  
    
 
 
 
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
  
  
 
{{ID:EFFINGOR100}}
---CACHE---
  | 
  
 
   
  
   Visitez nos sites: 
   En français 
    
   In english 
    
   In Deutsch 
    
   En español 
    
   Em portugues 
    
   По русски 
    
   Στα ελληνικά 
    |  
  
   Ën piemontèis 
    
    
 |