Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | effingo |
| II sing. | effingis |
| III sing. | effingit |
| I plur. | effingĭmus |
| II plur. | effingĭtis |
| III plur. | effingunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effingēbam |
| II sing. | effingēbas |
| III sing. | effingēbat |
| I plur. | effingebāmus |
| II plur. | effingebātis |
| III plur. | effingēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | effingam |
| II sing. | effinges |
| III sing. | effinget |
| I plur. | effingēmus |
| II plur. | effingētis |
| III plur. | effingent |
| PARFAIT |
| I sing. | effinxi |
| II sing. | effinxisti |
| III sing. | effinxit |
| I plur. | effinxĭmus |
| II plur. | effinxistis |
| III plur. | effinxērunt, effinxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effinxĕram |
| II sing. | effinxĕras |
| III sing. | effinxĕrat |
| I plur. | effinxerāmus |
| II plur. | effinxerātis |
| III plur. | effinxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | effinxĕro |
| II sing. | effinxĕris |
| III sing. | effinxĕrit |
| I plur. | effinxerĭmus |
| II plur. | effinxerĭtis |
| III plur. | effinxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | effingam |
| II sing. | effingas |
| III sing. | effingat |
| I plur. | effingāmus |
| II plur. | effingātis |
| III plur. | effingant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effingĕrem |
| II sing. | effingĕres |
| III sing. | effingĕret |
| I plur. | effingerēmus |
| II plur. | effingerētis |
| III plur. | effingĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | effinxĕrim |
| II sing. | effinxĕris |
| III sing. | effinxĕrit |
| I plur. | effinxerĭmus |
| II plur. | effinxerĭtis |
| III plur. | effinxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effinxissem |
| II sing. | effinxisses |
| III sing. | effinxisset |
| I plur. | effinxissēmus |
| II plur. | effinxissētis |
| III plur. | effinxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | effingĕ |
| II plur. | effingĭte |
| FUTUR |
| II sing. | effingĭto |
| III sing. | effingĭto |
| II plur. | effingitōte |
| III plur. | effingunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| effingens, entis |
| FUTUR |
| effictūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| effingĕre |
| PARFAIT |
| effinxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | effictūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | effictūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | effingendi |
| Datif: | effingendo |
| Accusatif: | ad effingendum |
| Ablatif: | effingendo |
| SUPIN |
| effictum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFINGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|