Déclinaison / Conjugueur latin
effĭgĭor - Diathèse passive
(effĭgĭo, effĭgĭas, effigiavi, effĭgĭāre, effigiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | effĭgĭor |
| II sing. | effĭgĭāris, effĭgĭāre |
| III sing. | effĭgĭātur |
| I plur. | effĭgĭāmur |
| II plur. | effĭgĭamĭni |
| III plur. | effĭgĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effĭgĭābar |
| II sing. | effĭgĭabāris, effĭgĭabāre |
| III sing. | effĭgĭabātur |
| I plur. | effĭgĭabāmur |
| II plur. | effĭgĭabamĭni |
| III plur. | effĭgĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | effĭgĭābor |
| II sing. | effĭgĭabĕris, effĭgĭabĕre |
| III sing. | effĭgĭabĭtur |
| I plur. | effĭgĭabĭmur |
| II plur. | effĭgĭabimĭni |
| III plur. | effĭgĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | effigiatus, a, um sum |
| II sing. | effigiatus, a, um es |
| III sing. | effigiatus, a, um est |
| I plur. | effigiati, ae, a sumus |
| II plur. | effigiati, ae, a estis |
| III plur. | effigiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effigiatus, a, um eram |
| II sing. | effigiatus, a, um eras |
| III sing. | effigiatus, a, um erat |
| I plur. | effigiati, ae, a eramus |
| II plur. | effigiati, ae, a eratis |
| III plur. | effigiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | effigiatus, a, um ero |
| II sing. | effigiatus, a, um eris |
| III sing. | effigiatus, a, um erit |
| I plur. | effigiati, ae, a erimus |
| II plur. | effigiati, ae, a eritis |
| III plur. | effigiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | effĭgĭer |
| II sing. | effĭgĭēris, effĭgĭēre |
| III sing. | effĭgĭētur |
| I plur. | effĭgĭēmur |
| II plur. | effĭgĭemĭni |
| III plur. | effĭgĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | effĭgĭārer |
| II sing. | effĭgĭarēris, effĭgĭarēre |
| III sing. | effĭgĭarētur |
| I plur. | effĭgĭarēmur |
| II plur. | effĭgĭaremĭni |
| III plur. | effĭgĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | effigiatus, a, um sim |
| II sing. | effigiatus, a, um sis |
| III sing. | effigiatus, a, um sit |
| I plur. | effigiati, ae, a simus |
| II plur. | effigiati, ae, a sitis |
| III plur. | effigiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | effigiatus, a, um essem |
| II sing. | effigiatus, a, um esses |
| III sing. | effigiatus, a, um esset |
| I plur. | effigiati, ae, a essemus |
| II plur. | effigiati, ae, a essetis |
| III plur. | effigiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | effĭgĭāre |
| II plur. | effĭgĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | effĭgĭātor |
| III sing. | effĭgĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | effĭgĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| effigiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| effĭgĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | effigiatus, a, um esse |
| Plurale: | effigiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| effigiatum esse |
| GERUNDIVO |
| effĭgĭandus, a, um | |