Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | efflīgor |
| II sing. | efflīgĕris, efflīgĕre |
| III sing. | efflīgĭtur |
| I plur. | efflīgĭmur |
| II plur. | efflīgimĭni |
| III plur. | efflīguntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | efflīgēbar |
| II sing. | efflīgebāris, efflīgebāre |
| III sing. | efflīgebātur |
| I plur. | efflīgebāmur |
| II plur. | efflīgebamĭni |
| III plur. | efflīgebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | efflīgar |
| II sing. | efflīgēris, efflīgēre |
| III sing. | efflīgētur |
| I plur. | efflīgēmur |
| II plur. | efflīgemĭni |
| III plur. | efflīgentur |
| PARFAIT |
| I sing. | efflictus, a, um sum |
| II sing. | efflictus, a, um es |
| III sing. | efflictus, a, um est |
| I plur. | efflicti, ae, a sumus |
| II plur. | efflicti, ae, a estis |
| III plur. | efflicti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | efflictus, a, um eram |
| II sing. | efflictus, a, um eras |
| III sing. | efflictus, a, um erat |
| I plur. | efflicti, ae, a eramus |
| II plur. | efflicti, ae, a eratis |
| III plur. | efflicti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | efflictus, a, um ero |
| II sing. | efflictus, a, um eris |
| III sing. | efflictus, a, um erit |
| I plur. | efflicti, ae, a erimus |
| II plur. | efflicti, ae, a eritis |
| III plur. | efflicti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | efflīgar |
| II sing. | efflīgāris, efflīgāre |
| III sing. | efflīgātur |
| I plur. | efflīgāmur |
| II plur. | efflīgamĭni |
| III plur. | efflīgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | efflīgĕrer |
| II sing. | efflīgerēris, efflīgerēre |
| III sing. | efflīgerētur |
| I plur. | efflīgerēmur |
| II plur. | efflīgeremĭni |
| III plur. | efflīgerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | efflictus, a, um sim |
| II sing. | efflictus, a, um sis |
| III sing. | efflictus, a, um sit |
| I plur. | efflicti, ae, a simus |
| II plur. | efflicti, ae, a sitis |
| III plur. | efflicti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | efflictus, a, um essem |
| II sing. | efflictus, a, um esses |
| III sing. | efflictus, a, um esset |
| I plur. | efflicti, ae, a essemus |
| II plur. | efflicti, ae, a essetis |
| III plur. | efflicti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | efflīgĕre |
| II plur. | efflīgimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | efflīgĭtor |
| III sing. | efflīgĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | efflīguntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| efflictus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| efflīgi |
| PARFAIT |
| Singolare: | efflictus, a, um esse |
| Plurale: | efflicti, ae, a esse |
| FUTUR |
| efflictum esse |
| GERUNDIVO |
| efflīgendus, a, um |
| SUPIN |
| efflictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFLIGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|