Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | emeditatus |
| Gen. | emeditati |
| Dat. | emeditato |
| Acc. | emeditatum |
| Abl. | emeditato |
| Voc. | emeditate |
| PLURIEL |
| Nom. | emeditati |
| Gen. | emeditatōrum |
| Dat. | emeditatis |
| Acc. | emeditatos |
| Abl. | emeditatis |
| Voc. | emeditati |
| SINGULIER |
| Nom. | emeditată |
| Gen. | emeditatae |
| Dat. | emeditatae |
| Acc. | emeditatam |
| Abl. | emeditatā |
| Voc. | emeditată |
| PLURIEL |
| Nom. | emeditatae |
| Gen. | emeditatārum |
| Dat. | emeditatis |
| Acc. | emeditatas |
| Abl. | emeditatis |
| Voc. | emeditatae |
| SINGULIER |
| Nom. | emeditatum |
| Gen. | emeditati |
| Dat. | emeditato |
| Acc. | emeditatum |
| Abl. | emeditato |
| Voc. | emeditatum |
| PLURIEL |
| Nom. | emeditata |
| Gen. | emeditatōrum |
| Dat. | emeditatis |
| Acc. | emeditata |
| Abl. | emeditatis | |