Déclinaison / Conjugueur latin
ēmentĭor - Diathèse active
(ēmentĭor, ēmentīris, ēmentīri, ementitus, ementitum)
verbe transitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēmentĭor |
| II sing. | ēmentīris, ēmentīre |
| III sing. | ēmentītur |
| I plur. | ēmentīmur |
| II plur. | ēmentimĭni |
| III plur. | ēmentiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēmentiēbar |
| II sing. | ēmentiebāris, ēmentiebāre |
| III sing. | ēmentiebātur |
| I plur. | ēmentiebāmur |
| II plur. | ēmentiebamĭni |
| III plur. | ēmentiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēmentĭar |
| II sing. | ēmentiēris, ēmentiēre |
| III sing. | ēmentiētur |
| I plur. | ēmentiēmur |
| II plur. | ēmentiemĭni |
| III plur. | ēmentientur |
| PARFAIT |
| I sing. | ementitus, a, um sum |
| II sing. | ementitus, a, um es |
| III sing. | ementitus, a, um est |
| I plur. | ementiti, ae, a sumus |
| II plur. | ementiti, ae, a estis |
| III plur. | ementiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ementitus, a, um eram |
| II sing. | ementitus, a, um eras |
| III sing. | ementitus, a, um erat |
| I plur. | ementiti, ae, a eramus |
| II plur. | ementiti, ae, a eratis |
| III plur. | ementiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ementitus, a, um ero |
| II sing. | ementitus, a, um eris |
| III sing. | ementitus, a, um erit |
| I plur. | ementiti, ae, a erimus |
| II plur. | ementiti, ae, a eritis |
| III plur. | ementiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēmentĭar |
| II sing. | ēmentiāris, ēmentiāre |
| III sing. | ēmentiātur |
| I plur. | ēmentiāmur |
| II plur. | ēmentiamĭni |
| III plur. | ēmentiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēmentīrer |
| II sing. | ēmentirēris, ēmentirēre |
| III sing. | ēmentirētur |
| I plur. | ēmentirēmur |
| II plur. | ēmentirēmini |
| III plur. | ēmentirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ementitus, a, um sim |
| II sing. | ementitus, a, um sis |
| III sing. | ementitus, a, um sit |
| I plur. | ementiti, ae, a simus |
| II plur. | ementiti, ae, a sitis |
| III plur. | ementiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ementitus, a, um essem |
| II sing. | ementitus, a, um esses |
| III sing. | ementitus, a, um esset |
| I plur. | ementiti, ae, a essemus |
| II plur. | ementiti, ae, a essetis |
| III plur. | ementiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēmentīre |
| II plur. | ēmentimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēmentītor |
| III sing. | ēmentītor |
| II plur. | |
| III plur. | ēmentiuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēmentīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ementitus, a, um esse |
| Plurale: | ementiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | ementitūrūm, am, ūm |
| Plurale: | ementitūros, as, a |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ēmentiens, ientis |
| FUTUR |
| ementitūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | ementitum |
| Passivo: | ementitu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ēmentiendi |
| Datif: | ēmentiendo |
| Accusatif: | ad ēmentiendum |
| Ablatif: | ēmentiendo |
| |
| GERUNDIVO |
| ēmentiendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EMENTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|