Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnicor |
| II sing. | ēnicāris, ēnicāre |
| III sing. | ēnicātur |
| I plur. | ēnicāmur |
| II plur. | ēnicamĭni |
| III plur. | ēnicantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnicābar |
| II sing. | ēnicabāris, ēnicabāre |
| III sing. | ēnicabātur |
| I plur. | ēnicabāmur |
| II plur. | ēnicabamĭni |
| III plur. | ēnicabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēnicābor |
| II sing. | ēnicabĕris, ēnicabĕre |
| III sing. | ēnicabĭtur |
| I plur. | ēnicabĭmur |
| II plur. | ēnicabimĭni |
| III plur. | ēnicabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | enictus, a, um sum |
| II sing. | enictus, a, um es |
| III sing. | enictus, a, um est |
| I plur. | enicti, ae, a sumus |
| II plur. | enicti, ae, a estis |
| III plur. | enicti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enictus, a, um eram |
| II sing. | enictus, a, um eras |
| III sing. | enictus, a, um erat |
| I plur. | enicti, ae, a eramus |
| II plur. | enicti, ae, a eratis |
| III plur. | enicti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | enictus, a, um ero |
| II sing. | enictus, a, um eris |
| III sing. | enictus, a, um erit |
| I plur. | enicti, ae, a erimus |
| II plur. | enicti, ae, a eritis |
| III plur. | enicti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnicer |
| II sing. | ēnicēris, ēnicēre |
| III sing. | ēnicētur |
| I plur. | ēnicēmur |
| II plur. | ēnicemĭni |
| III plur. | ēnicentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnicārer |
| II sing. | ēnicarēris, ēnicarēre |
| III sing. | ēnicarētur |
| I plur. | ēnicarēmur |
| II plur. | ēnicaremĭni |
| III plur. | ēnicarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | enictus, a, um sim |
| II sing. | enictus, a, um sis |
| III sing. | enictus, a, um sit |
| I plur. | enicti, ae, a simus |
| II plur. | enicti, ae, a sitis |
| III plur. | enicti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enictus, a, um essem |
| II sing. | enictus, a, um esses |
| III sing. | enictus, a, um esset |
| I plur. | enicti, ae, a essemus |
| II plur. | enicti, ae, a essetis |
| III plur. | enicti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēnicāre |
| II plur. | ēnicamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēnicātor |
| III sing. | ēnicātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēnicantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| enictus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēnicāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | enictus, a, um esse |
| Plurale: | enicti, ae, a esse |
| FUTUR |
| enictum esse |
| GERUNDIVO |
| ēnicandus, a, um |
| SUPIN |
| enictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ENICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|