Déclinaison / Conjugueur latin
ēnuntĭor - Diathèse passive
(ēnuntĭo, ēnuntĭas, enuntiavi, ēnuntĭāre, enuntiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnuntĭor |
| II sing. | ēnuntĭāris, ēnuntĭāre |
| III sing. | ēnuntĭātur |
| I plur. | ēnuntĭāmur |
| II plur. | ēnuntĭamĭni |
| III plur. | ēnuntĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnuntĭābar |
| II sing. | ēnuntĭabāris, ēnuntĭabāre |
| III sing. | ēnuntĭabātur |
| I plur. | ēnuntĭabāmur |
| II plur. | ēnuntĭabamĭni |
| III plur. | ēnuntĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēnuntĭābor |
| II sing. | ēnuntĭabĕris, ēnuntĭabĕre |
| III sing. | ēnuntĭabĭtur |
| I plur. | ēnuntĭabĭmur |
| II plur. | ēnuntĭabimĭni |
| III plur. | ēnuntĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | enuntiatus, a, um sum |
| II sing. | enuntiatus, a, um es |
| III sing. | enuntiatus, a, um est |
| I plur. | enuntiati, ae, a sumus |
| II plur. | enuntiati, ae, a estis |
| III plur. | enuntiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enuntiatus, a, um eram |
| II sing. | enuntiatus, a, um eras |
| III sing. | enuntiatus, a, um erat |
| I plur. | enuntiati, ae, a eramus |
| II plur. | enuntiati, ae, a eratis |
| III plur. | enuntiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | enuntiatus, a, um ero |
| II sing. | enuntiatus, a, um eris |
| III sing. | enuntiatus, a, um erit |
| I plur. | enuntiati, ae, a erimus |
| II plur. | enuntiati, ae, a eritis |
| III plur. | enuntiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnuntĭer |
| II sing. | ēnuntĭēris, ēnuntĭēre |
| III sing. | ēnuntĭētur |
| I plur. | ēnuntĭēmur |
| II plur. | ēnuntĭemĭni |
| III plur. | ēnuntĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnuntĭārer |
| II sing. | ēnuntĭarēris, ēnuntĭarēre |
| III sing. | ēnuntĭarētur |
| I plur. | ēnuntĭarēmur |
| II plur. | ēnuntĭaremĭni |
| III plur. | ēnuntĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | enuntiatus, a, um sim |
| II sing. | enuntiatus, a, um sis |
| III sing. | enuntiatus, a, um sit |
| I plur. | enuntiati, ae, a simus |
| II plur. | enuntiati, ae, a sitis |
| III plur. | enuntiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enuntiatus, a, um essem |
| II sing. | enuntiatus, a, um esses |
| III sing. | enuntiatus, a, um esset |
| I plur. | enuntiati, ae, a essemus |
| II plur. | enuntiati, ae, a essetis |
| III plur. | enuntiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēnuntĭāre |
| II plur. | ēnuntĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēnuntĭātor |
| III sing. | ēnuntĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | ēnuntĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| enuntiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēnuntĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | enuntiatus, a, um esse |
| Plurale: | enuntiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| enuntiatum esse |
| GERUNDIVO |
| ēnuntĭandus, a, um | |