Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnūtrĭo |
| II sing. | ēnūtris |
| III sing. | ēnūtrit |
| I plur. | ēnūtrīmus |
| II plur. | ēnūtrītis |
| III plur. | ēnūtrĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnūtriēbam |
| II sing. | ēnūtriēbas |
| III sing. | ēnūtriēbat |
| I plur. | ēnūtriebāmus |
| II plur. | ēnūtriebātis |
| III plur. | ēnūtriēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēnūtrĭam |
| II sing. | ēnūtrĭes |
| III sing. | ēnūtrĭet |
| I plur. | ēnūtriēmus |
| II plur. | ēnūtriētis |
| III plur. | ēnūtrĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | enutrii o enutrivi |
| II sing. | enutriisti o enutrivisti |
| III sing. | enutriit o enutrivit |
| I plur. | enutriĭmus o enutrivĭmus |
| II plur. | enutriistis o enutrivistis |
| III plur. | enutriērunt o enutrivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enutriĕram o enutrivĕram |
| II sing. | enutriĕras o enutrivĕras |
| III sing. | enutriĕrat o enutrivĕrat |
| I plur. | enutrierāmus o enutriverāmus |
| II plur. | enutrierātis o enutriverātis |
| III plur. | enutriĕrant o enutrivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | enutriĕro o enutrivĕro |
| II sing. | enutriĕris o enutrivĕris |
| III sing. | enutriĕrit o enutrivĕrit |
| I plur. | enutrierĭmus o enutriverĭmus |
| II plur. | enutrierĭtis o enutriverĭtis |
| III plur. | enutriĕrint o enutrivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēnūtrĭam |
| II sing. | ēnūtrĭas |
| III sing. | ēnūtrĭat |
| I plur. | ēnūtriāmus |
| II plur. | ēnūtriātis |
| III plur. | ēnūtrĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēnūtrīrem |
| II sing. | ēnūtrīres |
| III sing. | ēnūtrīret |
| I plur. | ēnūtrirēmus |
| II plur. | ēnūtrirētis |
| III plur. | ēnūtrīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | enutriĕrim o enutrivĕrim |
| II sing. | enutriĕris o enutrivĕris |
| III sing. | enutriĕrit o enutrivĕrit |
| I plur. | enutrierĭmus o enutriverĭmus |
| II plur. | enutrierĭtis o enutriverĭtis |
| III plur. | enutriĕrint o enutrivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | enutriissem o enutrivissem |
| II sing. | enutriisses o enutrivisses |
| III sing. | enutriisset o enutrivisset |
| I plur. | enutriissēmus o enutrivissēmus |
| II plur. | enutriissētis o enutrivissētis |
| III plur. | enutriissent o enutrivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēnūtri |
| II plur. | ēnūtrīte |
| FUTUR |
| II sing. | ēnūtrīto |
| III sing. | ēnūtrīto |
| II plur. | ēnūtritōte |
| III plur. | ēnūtriunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ēnūtriens, ientis |
| FUTUR |
| enutritūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ēnūtrīre |
| PARFAIT |
| enutriisse o enutrivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | enutritūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | enutritūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ēnūtriendi |
| Datif: | ēnūtriendo |
| Accusatif: | ad ēnūtriendum |
| Ablatif: | ēnūtriendo |
| SUPIN |
| enutritum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ENUTRIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|