Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | epicoenos |
| Gen. | epicoeni |
| Dat. | epicoeno |
| Acc. | epicoenon |
| Abl. | epicoeno |
| Voc. | epicoene |
| PLURIEL |
| Nom. | epicoeni |
| Gen. | epicoenōrum |
| Dat. | epicoenis |
| Acc. | epicoenos |
| Abl. | epicoenis |
| Voc. | epicoeni |
| SINGULIER |
| Nom. | epicoenă |
| Gen. | epicoenae |
| Dat. | epicoenae |
| Acc. | epicoenam |
| Abl. | epicoenā |
| Voc. | epicoenă |
| PLURIEL |
| Nom. | epicoenae |
| Gen. | epicoenārum |
| Dat. | epicoenis |
| Acc. | epicoenas |
| Abl. | epicoenis |
| Voc. | epicoenae |
| SINGULIER |
| Nom. | epicoenum |
| Gen. | epicoeni |
| Dat. | epicoeno |
| Acc. | epicoenum |
| Abl. | epicoeno |
| Voc. | epicoenum |
| PLURIEL |
| Nom. | epicoena |
| Gen. | epicoenōrum |
| Dat. | epicoenis |
| Acc. | epicoena |
| Abl. | epicoenis | |