Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | epicopus |
| Gen. | epicopi |
| Dat. | epicopo |
| Acc. | epicopum |
| Abl. | epicopo |
| Voc. | epicope |
| PLURIEL |
| Nom. | epicopi |
| Gen. | epicopōrum |
| Dat. | epicopis |
| Acc. | epicopos |
| Abl. | epicopis |
| Voc. | epicopi |
| SINGULIER |
| Nom. | epicopă |
| Gen. | epicopae |
| Dat. | epicopae |
| Acc. | epicopam |
| Abl. | epicopā |
| Voc. | epicopă |
| PLURIEL |
| Nom. | epicopae |
| Gen. | epicopārum |
| Dat. | epicopis |
| Acc. | epicopas |
| Abl. | epicopis |
| Voc. | epicopae |
| SINGULIER |
| Nom. | epicopum |
| Gen. | epicopi |
| Dat. | epicopo |
| Acc. | epicopum |
| Abl. | epicopo |
| Voc. | epicopum |
| PLURIEL |
| Nom. | epicopa |
| Gen. | epicopōrum |
| Dat. | epicopis |
| Acc. | epicopa |
| Abl. | epicopis | |