Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvincĭor |
| II sing. | ēvincīris, ēvincīre |
| III sing. | ēvincītur |
| I plur. | ēvincīmur |
| II plur. | ēvincimĭni |
| III plur. | ēvinciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvinciēbar |
| II sing. | ēvinciebāris, ēvinciebāre |
| III sing. | ēvinciebātur |
| I plur. | ēvinciebāmur |
| II plur. | ēvinciebamĭni |
| III plur. | ēvinciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ēvincĭar |
| II sing. | ēvinciēris, ēvinciēre |
| III sing. | ēvinciētur |
| I plur. | ēvinciēmur |
| II plur. | ēvinciemĭni |
| III plur. | ēvincientur |
| PARFAIT |
| I sing. | evinctus, a, um sum |
| II sing. | evinctus, a, um es |
| III sing. | evinctus, a, um est |
| I plur. | evincti, ae, a sumus |
| II plur. | evincti, ae, a estis |
| III plur. | evincti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | evinctus, a, um eram |
| II sing. | evinctus, a, um eras |
| III sing. | evinctus, a, um erat |
| I plur. | evincti, ae, a eramus |
| II plur. | evincti, ae, a eratis |
| III plur. | evincti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | evinctus, a, um ero |
| II sing. | evinctus, a, um eris |
| III sing. | evinctus, a, um erit |
| I plur. | evincti, ae, a erimus |
| II plur. | evincti, ae, a eritis |
| III plur. | evincti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ēvincĭar |
| II sing. | ēvinciāris, ēvinciāre |
| III sing. | ēvinciātur |
| I plur. | ēvinciāmur |
| II plur. | ēvinciamĭni |
| III plur. | ēvinciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ēvincīrer |
| II sing. | ēvincirēris, evinxirēre |
| III sing. | ēvincirētur |
| I plur. | ēvincirēmur |
| II plur. | ēvincirēmini |
| III plur. | ēvincirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | evinctus, a, um sim |
| II sing. | evinctus, a, um sis |
| III sing. | evinctus, a, um sit |
| I plur. | evincti, ae, a simus |
| II plur. | evincti, ae, a sitis |
| III plur. | evincti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | evinctus, a, um essem |
| II sing. | evinctus, a, um esses |
| III sing. | evinctus, a, um esset |
| I plur. | evincti, ae, a essemus |
| II plur. | evincti, ae, a essetis |
| III plur. | evincti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ēvincīre |
| II plur. | ēvincimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ēvincītor |
| III sing. | ēvincītor |
| II plur. | |
| III plur. | ēvinciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| evinctus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ēvincīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | evinctus, a, um esse |
| Plurale: | evincti, ae, a esse |
| FUTUR |
| evinctum esse |
| GERUNDIVO |
| ēvinciendus, a, um |
| SUPIN |
| evinctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EVINCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|