Déclinaison / Conjugueur latin
exaedĭfĭco - Diathèse active
(exaedĭfĭco, exaedĭfĭcas, exaedificavi, exaedĭfĭcāre, exaedificatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exaedĭfĭco |
| II sing. | exaedĭfĭcas |
| III sing. | exaedĭfĭcat |
| I plur. | exaedĭfĭcāmus |
| II plur. | exaedĭfĭcātis |
| III plur. | exaedĭfĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exaedĭfĭcābam |
| II sing. | exaedĭfĭcābas |
| III sing. | exaedĭfĭcābat |
| I plur. | exaedĭfĭcabāmus |
| II plur. | exaedĭfĭcabātis |
| III plur. | exaedĭfĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exaedĭfĭcābo |
| II sing. | exaedĭfĭcābis |
| III sing. | exaedĭfĭcābit |
| I plur. | exaedĭfĭcabĭmus |
| II plur. | exaedĭfĭcabĭtis |
| III plur. | exaedĭfĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exaedificavi |
| II sing. | exaedificavisti |
| III sing. | exaedificavit |
| I plur. | exaedificavĭmus |
| II plur. | exaedificavistis |
| III plur. | exaedificavērunt, exaedificavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exaedificavĕram |
| II sing. | exaedificavĕras |
| III sing. | exaedificavĕrat |
| I plur. | exaedificaverāmus |
| II plur. | exaedificaverātis |
| III plur. | exaedificavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exaedificavĕro |
| II sing. | exaedificavĕris |
| III sing. | exaedificavĕrit |
| I plur. | exaedificaverĭmus |
| II plur. | exaedificaverĭtis |
| III plur. | exaedificavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exaedĭfĭcem |
| II sing. | exaedĭfĭces |
| III sing. | exaedĭfĭcet |
| I plur. | exaedĭfĭcēmus |
| II plur. | exaedĭfĭcētis |
| III plur. | exaedĭfĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exaedĭfĭcārem |
| II sing. | exaedĭfĭcāres |
| III sing. | exaedĭfĭcāret |
| I plur. | exaedĭfĭcarēmus |
| II plur. | exaedĭfĭcarētis |
| III plur. | exaedĭfĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exaedificavĕrim |
| II sing. | exaedificavĕris |
| III sing. | exaedificavĕrit |
| I plur. | exaedificaverĭmus |
| II plur. | exaedificaverĭtis |
| III plur. | exaedificavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exaedificavissem |
| II sing. | exaedificavisses |
| III sing. | exaedificavisset |
| I plur. | exaedificavissēmus |
| II plur. | exaedificavissētis |
| III plur. | exaedificavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exaedĭfĭca |
| II plur. | exaedĭfĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | exaedĭfĭcāto |
| III sing. | exaedĭfĭcāto |
| II plur. | exaedĭfĭcatōte |
| III plur. | exaedĭfĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exaedĭfĭcans, antis |
| FUTUR |
| exaedificatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exaedĭfĭcāre |
| PARFAIT |
| exaedificavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exaedificatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exaedificatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exaedĭfĭcandi |
| Datif: | exaedĭfĭcando |
| Accusatif: | ad exaedĭfĭcandum |
| Ablatif: | exaedĭfĭcando |
| SUPIN |
| exaedificatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXAEDIFICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|