Déclinaison / Conjugueur latin
exaequor - Diathèse passive
(exaequo, exaequas, exaequavi, exaequāre, exaequatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exaequor |
| II sing. | exaequāris, exaequāre |
| III sing. | exaequātur |
| I plur. | exaequāmur |
| II plur. | exaequamĭni |
| III plur. | exaequantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exaequābar |
| II sing. | exaequabāris, exaequabāre |
| III sing. | exaequabātur |
| I plur. | exaequabāmur |
| II plur. | exaequabamĭni |
| III plur. | exaequabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exaequābor |
| II sing. | exaequabĕris, exaequabĕre |
| III sing. | exaequabĭtur |
| I plur. | exaequabĭmur |
| II plur. | exaequabimĭni |
| III plur. | exaequabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exaequatus, a, um sum |
| II sing. | exaequatus, a, um es |
| III sing. | exaequatus, a, um est |
| I plur. | exaequati, ae, a sumus |
| II plur. | exaequati, ae, a estis |
| III plur. | exaequati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exaequatus, a, um eram |
| II sing. | exaequatus, a, um eras |
| III sing. | exaequatus, a, um erat |
| I plur. | exaequati, ae, a eramus |
| II plur. | exaequati, ae, a eratis |
| III plur. | exaequati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exaequatus, a, um ero |
| II sing. | exaequatus, a, um eris |
| III sing. | exaequatus, a, um erit |
| I plur. | exaequati, ae, a erimus |
| II plur. | exaequati, ae, a eritis |
| III plur. | exaequati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exaequer |
| II sing. | exaequēris, exaequēre |
| III sing. | exaequētur |
| I plur. | exaequēmur |
| II plur. | exaequemĭni |
| III plur. | exaequentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exaequārer |
| II sing. | exaequarēris, exaequarēre |
| III sing. | exaequarētur |
| I plur. | exaequarēmur |
| II plur. | exaequaremĭni |
| III plur. | exaequarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exaequatus, a, um sim |
| II sing. | exaequatus, a, um sis |
| III sing. | exaequatus, a, um sit |
| I plur. | exaequati, ae, a simus |
| II plur. | exaequati, ae, a sitis |
| III plur. | exaequati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exaequatus, a, um essem |
| II sing. | exaequatus, a, um esses |
| III sing. | exaequatus, a, um esset |
| I plur. | exaequati, ae, a essemus |
| II plur. | exaequati, ae, a essetis |
| III plur. | exaequati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exaequāre |
| II plur. | exaequamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exaequātor |
| III sing. | exaequātor |
| II plur. | |
| III plur. | exaequantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exaequatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exaequāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exaequatus, a, um esse |
| Plurale: | exaequati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exaequatum esse |
| GERUNDIVO |
| exaequandus, a, um | |