Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | exăror |
| II sing. | exărāris, exărāre |
| III sing. | exărātur |
| I plur. | exărāmur |
| II plur. | exăramĭni |
| III plur. | exărantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exărābar |
| II sing. | exărabāris, exărabāre |
| III sing. | exărabātur |
| I plur. | exărabāmur |
| II plur. | exărabamĭni |
| III plur. | exărabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exărābor |
| II sing. | exărabĕris, exărabĕre |
| III sing. | exărabĭtur |
| I plur. | exărabĭmur |
| II plur. | exărabimĭni |
| III plur. | exărabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exaratus, a, um sum |
| II sing. | exaratus, a, um es |
| III sing. | exaratus, a, um est |
| I plur. | exarati, ae, a sumus |
| II plur. | exarati, ae, a estis |
| III plur. | exarati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exaratus, a, um eram |
| II sing. | exaratus, a, um eras |
| III sing. | exaratus, a, um erat |
| I plur. | exarati, ae, a eramus |
| II plur. | exarati, ae, a eratis |
| III plur. | exarati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exaratus, a, um ero |
| II sing. | exaratus, a, um eris |
| III sing. | exaratus, a, um erit |
| I plur. | exarati, ae, a erimus |
| II plur. | exarati, ae, a eritis |
| III plur. | exarati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exărer |
| II sing. | exărēris, exărēre |
| III sing. | exărētur |
| I plur. | exărēmur |
| II plur. | exăremĭni |
| III plur. | exărentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exărārer |
| II sing. | exărarēris, exărarēre |
| III sing. | exărarētur |
| I plur. | exărarēmur |
| II plur. | exăraremĭni |
| III plur. | exărarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exaratus, a, um sim |
| II sing. | exaratus, a, um sis |
| III sing. | exaratus, a, um sit |
| I plur. | exarati, ae, a simus |
| II plur. | exarati, ae, a sitis |
| III plur. | exarati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exaratus, a, um essem |
| II sing. | exaratus, a, um esses |
| III sing. | exaratus, a, um esset |
| I plur. | exarati, ae, a essemus |
| II plur. | exarati, ae, a essetis |
| III plur. | exarati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exărāre |
| II plur. | exăramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exărātor |
| III sing. | exărātor |
| II plur. | |
| III plur. | exărantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exaratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exărāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exaratus, a, um esse |
| Plurale: | exarati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exaratum esse |
| GERUNDIVO |
| exărandus, a, um | |