Déclinaison / Conjugueur latin
exaugŭror - Diathèse passive
(exaugŭro, exaugŭras, exauguravi, exaugŭrāre, exauguratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exaugŭror |
| II sing. | exaugŭrāris, exaugŭrāre |
| III sing. | exaugŭrātur |
| I plur. | exaugŭrāmur |
| II plur. | exaugŭramĭni |
| III plur. | exaugŭrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exaugŭrābar |
| II sing. | exaugŭrabāris, exaugŭrabāre |
| III sing. | exaugŭrabātur |
| I plur. | exaugŭrabāmur |
| II plur. | exaugŭrabamĭni |
| III plur. | exaugŭrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exaugŭrābor |
| II sing. | exaugŭrabĕris, exaugŭrabĕre |
| III sing. | exaugŭrabĭtur |
| I plur. | exaugŭrabĭmur |
| II plur. | exaugŭrabimĭni |
| III plur. | exaugŭrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exauguratus, a, um sum |
| II sing. | exauguratus, a, um es |
| III sing. | exauguratus, a, um est |
| I plur. | exaugurati, ae, a sumus |
| II plur. | exaugurati, ae, a estis |
| III plur. | exaugurati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exauguratus, a, um eram |
| II sing. | exauguratus, a, um eras |
| III sing. | exauguratus, a, um erat |
| I plur. | exaugurati, ae, a eramus |
| II plur. | exaugurati, ae, a eratis |
| III plur. | exaugurati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exauguratus, a, um ero |
| II sing. | exauguratus, a, um eris |
| III sing. | exauguratus, a, um erit |
| I plur. | exaugurati, ae, a erimus |
| II plur. | exaugurati, ae, a eritis |
| III plur. | exaugurati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exaugŭrer |
| II sing. | exaugŭrēris, exaugŭrēre |
| III sing. | exaugŭrētur |
| I plur. | exaugŭrēmur |
| II plur. | exaugŭremĭni |
| III plur. | exaugŭrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exaugŭrārer |
| II sing. | exaugŭrarēris, exaugŭrarēre |
| III sing. | exaugŭrarētur |
| I plur. | exaugŭrarēmur |
| II plur. | exaugŭraremĭni |
| III plur. | exaugŭrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exauguratus, a, um sim |
| II sing. | exauguratus, a, um sis |
| III sing. | exauguratus, a, um sit |
| I plur. | exaugurati, ae, a simus |
| II plur. | exaugurati, ae, a sitis |
| III plur. | exaugurati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exauguratus, a, um essem |
| II sing. | exauguratus, a, um esses |
| III sing. | exauguratus, a, um esset |
| I plur. | exaugurati, ae, a essemus |
| II plur. | exaugurati, ae, a essetis |
| III plur. | exaugurati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exaugŭrāre |
| II plur. | exaugŭramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exaugŭrātor |
| III sing. | exaugŭrātor |
| II plur. | |
| III plur. | exaugŭrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exauguratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exaugŭrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exauguratus, a, um esse |
| Plurale: | exaugurati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exauguratum esse |
| GERUNDIVO |
| exaugŭrandus, a, um | |