Déclinaison / Conjugueur latin
exercĭtor - Diathèse passive
(exercĭto, exercĭtas, exercitavi, exercĭtāre, exercitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exercĭtor |
| II sing. | exercĭtāris, exercĭtāre |
| III sing. | exercĭtātur |
| I plur. | exercĭtāmur |
| II plur. | exercĭtamĭni |
| III plur. | exercĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exercĭtābar |
| II sing. | exercĭtabāris, exercĭtabāre |
| III sing. | exercĭtabātur |
| I plur. | exercĭtabāmur |
| II plur. | exercĭtabamĭni |
| III plur. | exercĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exercĭtābor |
| II sing. | exercĭtabĕris, exercĭtabĕre |
| III sing. | exercĭtabĭtur |
| I plur. | exercĭtabĭmur |
| II plur. | exercĭtabimĭni |
| III plur. | exercĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exercitatus, a, um sum |
| II sing. | exercitatus, a, um es |
| III sing. | exercitatus, a, um est |
| I plur. | exercitati, ae, a sumus |
| II plur. | exercitati, ae, a estis |
| III plur. | exercitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exercitatus, a, um eram |
| II sing. | exercitatus, a, um eras |
| III sing. | exercitatus, a, um erat |
| I plur. | exercitati, ae, a eramus |
| II plur. | exercitati, ae, a eratis |
| III plur. | exercitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exercitatus, a, um ero |
| II sing. | exercitatus, a, um eris |
| III sing. | exercitatus, a, um erit |
| I plur. | exercitati, ae, a erimus |
| II plur. | exercitati, ae, a eritis |
| III plur. | exercitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exercĭter |
| II sing. | exercĭtēris, exercĭtēre |
| III sing. | exercĭtētur |
| I plur. | exercĭtēmur |
| II plur. | exercĭtemĭni |
| III plur. | exercĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exercĭtārer |
| II sing. | exercĭtarēris, exercĭtarēre |
| III sing. | exercĭtarētur |
| I plur. | exercĭtarēmur |
| II plur. | exercĭtaremĭni |
| III plur. | exercĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exercitatus, a, um sim |
| II sing. | exercitatus, a, um sis |
| III sing. | exercitatus, a, um sit |
| I plur. | exercitati, ae, a simus |
| II plur. | exercitati, ae, a sitis |
| III plur. | exercitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exercitatus, a, um essem |
| II sing. | exercitatus, a, um esses |
| III sing. | exercitatus, a, um esset |
| I plur. | exercitati, ae, a essemus |
| II plur. | exercitati, ae, a essetis |
| III plur. | exercitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exercĭtāre |
| II plur. | exercĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exercĭtātor |
| III sing. | exercĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | exercĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exercitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exercĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exercitatus, a, um esse |
| Plurale: | exercitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exercitatum esse |
| GERUNDIVO |
| exercĭtandus, a, um | |