Déclinaison / Conjugueur latin
exolor - Diathèse passive
(exolo, exolas, exolavi, exolāre, exolatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exolor |
| II sing. | exolāris, exolāre |
| III sing. | exolātur |
| I plur. | exolāmur |
| II plur. | exolamĭni |
| III plur. | exolantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exolābar |
| II sing. | exolabāris, exolabāre |
| III sing. | exolabātur |
| I plur. | exolabāmur |
| II plur. | exolabamĭni |
| III plur. | exolabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exolābor |
| II sing. | exolabĕris, exolabĕre |
| III sing. | exolabĭtur |
| I plur. | exolabĭmur |
| II plur. | exolabimĭni |
| III plur. | exolabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exolatus, a, um sum |
| II sing. | exolatus, a, um es |
| III sing. | exolatus, a, um est |
| I plur. | exolati, ae, a sumus |
| II plur. | exolati, ae, a estis |
| III plur. | exolati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exolatus, a, um eram |
| II sing. | exolatus, a, um eras |
| III sing. | exolatus, a, um erat |
| I plur. | exolati, ae, a eramus |
| II plur. | exolati, ae, a eratis |
| III plur. | exolati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exolatus, a, um ero |
| II sing. | exolatus, a, um eris |
| III sing. | exolatus, a, um erit |
| I plur. | exolati, ae, a erimus |
| II plur. | exolati, ae, a eritis |
| III plur. | exolati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exoler |
| II sing. | exolēris, exolēre |
| III sing. | exolētur |
| I plur. | exolēmur |
| II plur. | exolemĭni |
| III plur. | exolentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exolārer |
| II sing. | exolarēris, exolarēre |
| III sing. | exolarētur |
| I plur. | exolarēmur |
| II plur. | exolaremĭni |
| III plur. | exolarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exolatus, a, um sim |
| II sing. | exolatus, a, um sis |
| III sing. | exolatus, a, um sit |
| I plur. | exolati, ae, a simus |
| II plur. | exolati, ae, a sitis |
| III plur. | exolati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exolatus, a, um essem |
| II sing. | exolatus, a, um esses |
| III sing. | exolatus, a, um esset |
| I plur. | exolati, ae, a essemus |
| II plur. | exolati, ae, a essetis |
| III plur. | exolati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exolāre |
| II plur. | exolamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exolātor |
| III sing. | exolātor |
| II plur. | |
| III plur. | exolantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exolatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exolāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exolatus, a, um esse |
| Plurale: | exolati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exolatum esse |
| GERUNDIVO |
| exolandus, a, um |
| SUPIN |
| exolatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXOLOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|