Déclinaison / Conjugueur latin
exŏnĕror - Diathèse passive
(exŏnĕro, exŏnĕras, exoneravi, exŏnĕrāre, exoneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exŏnĕror |
| II sing. | exŏnĕrāris, exŏnĕrāre |
| III sing. | exŏnĕrātur |
| I plur. | exŏnĕrāmur |
| II plur. | exŏnĕramĭni |
| III plur. | exŏnĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exŏnĕrābar |
| II sing. | exŏnĕrabāris, exŏnĕrabāre |
| III sing. | exŏnĕrabātur |
| I plur. | exŏnĕrabāmur |
| II plur. | exŏnĕrabamĭni |
| III plur. | exŏnĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exŏnĕrābor |
| II sing. | exŏnĕrabĕris, exŏnĕrabĕre |
| III sing. | exŏnĕrabĭtur |
| I plur. | exŏnĕrabĭmur |
| II plur. | exŏnĕrabimĭni |
| III plur. | exŏnĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exoneratus, a, um sum |
| II sing. | exoneratus, a, um es |
| III sing. | exoneratus, a, um est |
| I plur. | exonerati, ae, a sumus |
| II plur. | exonerati, ae, a estis |
| III plur. | exonerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exoneratus, a, um eram |
| II sing. | exoneratus, a, um eras |
| III sing. | exoneratus, a, um erat |
| I plur. | exonerati, ae, a eramus |
| II plur. | exonerati, ae, a eratis |
| III plur. | exonerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exoneratus, a, um ero |
| II sing. | exoneratus, a, um eris |
| III sing. | exoneratus, a, um erit |
| I plur. | exonerati, ae, a erimus |
| II plur. | exonerati, ae, a eritis |
| III plur. | exonerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exŏnĕrer |
| II sing. | exŏnĕrēris, exŏnĕrēre |
| III sing. | exŏnĕrētur |
| I plur. | exŏnĕrēmur |
| II plur. | exŏnĕremĭni |
| III plur. | exŏnĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exŏnĕrārer |
| II sing. | exŏnĕrarēris, exŏnĕrarēre |
| III sing. | exŏnĕrarētur |
| I plur. | exŏnĕrarēmur |
| II plur. | exŏnĕraremĭni |
| III plur. | exŏnĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exoneratus, a, um sim |
| II sing. | exoneratus, a, um sis |
| III sing. | exoneratus, a, um sit |
| I plur. | exonerati, ae, a simus |
| II plur. | exonerati, ae, a sitis |
| III plur. | exonerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exoneratus, a, um essem |
| II sing. | exoneratus, a, um esses |
| III sing. | exoneratus, a, um esset |
| I plur. | exonerati, ae, a essemus |
| II plur. | exonerati, ae, a essetis |
| III plur. | exonerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exŏnĕrāre |
| II plur. | exŏnĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exŏnĕrātor |
| III sing. | exŏnĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | exŏnĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exoneratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exŏnĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exoneratus, a, um esse |
| Plurale: | exonerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exoneratum esse |
| GERUNDIVO |
| exŏnĕrandus, a, um | |