Déclinaison / Conjugueur latin
expectŏror - Diathèse passive
(expectŏro, expectŏras, expectoravi, expectŏrāre, expectoratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | expectŏror |
| II sing. | expectŏrāris, expectŏrāre |
| III sing. | expectŏrātur |
| I plur. | expectŏrāmur |
| II plur. | expectŏramĭni |
| III plur. | expectŏrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expectŏrābar |
| II sing. | expectŏrabāris, expectŏrabāre |
| III sing. | expectŏrabātur |
| I plur. | expectŏrabāmur |
| II plur. | expectŏrabamĭni |
| III plur. | expectŏrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | expectŏrābor |
| II sing. | expectŏrabĕris, expectŏrabĕre |
| III sing. | expectŏrabĭtur |
| I plur. | expectŏrabĭmur |
| II plur. | expectŏrabimĭni |
| III plur. | expectŏrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | expectoratus, a, um sum |
| II sing. | expectoratus, a, um es |
| III sing. | expectoratus, a, um est |
| I plur. | expectorati, ae, a sumus |
| II plur. | expectorati, ae, a estis |
| III plur. | expectorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expectoratus, a, um eram |
| II sing. | expectoratus, a, um eras |
| III sing. | expectoratus, a, um erat |
| I plur. | expectorati, ae, a eramus |
| II plur. | expectorati, ae, a eratis |
| III plur. | expectorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | expectoratus, a, um ero |
| II sing. | expectoratus, a, um eris |
| III sing. | expectoratus, a, um erit |
| I plur. | expectorati, ae, a erimus |
| II plur. | expectorati, ae, a eritis |
| III plur. | expectorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | expectŏrer |
| II sing. | expectŏrēris, expectŏrēre |
| III sing. | expectŏrētur |
| I plur. | expectŏrēmur |
| II plur. | expectŏremĭni |
| III plur. | expectŏrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expectŏrārer |
| II sing. | expectŏrarēris, expectŏrarēre |
| III sing. | expectŏrarētur |
| I plur. | expectŏrarēmur |
| II plur. | expectŏraremĭni |
| III plur. | expectŏrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | expectoratus, a, um sim |
| II sing. | expectoratus, a, um sis |
| III sing. | expectoratus, a, um sit |
| I plur. | expectorati, ae, a simus |
| II plur. | expectorati, ae, a sitis |
| III plur. | expectorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expectoratus, a, um essem |
| II sing. | expectoratus, a, um esses |
| III sing. | expectoratus, a, um esset |
| I plur. | expectorati, ae, a essemus |
| II plur. | expectorati, ae, a essetis |
| III plur. | expectorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | expectŏrāre |
| II plur. | expectŏramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | expectŏrātor |
| III sing. | expectŏrātor |
| II plur. | |
| III plur. | expectŏrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| expectoratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| expectŏrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | expectoratus, a, um esse |
| Plurale: | expectorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| expectoratum esse |
| GERUNDIVO |
| expectŏrandus, a, um | |