Déclinaison / Conjugueur latin
expĕdĭor - Diathèse passive
(expĕdĭo, expĕdis, expedii, expĕdīre, expeditum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | expĕdĭor |
| II sing. | expĕdīris, expĕdīre |
| III sing. | expĕdītur |
| I plur. | expĕdīmur |
| II plur. | expĕdimĭni |
| III plur. | expĕdiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expĕdiēbar |
| II sing. | expĕdiebāris, expĕdiebāre |
| III sing. | expĕdiebātur |
| I plur. | expĕdiebāmur |
| II plur. | expĕdiebamĭni |
| III plur. | expĕdiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | expĕdĭar |
| II sing. | expĕdiēris, expĕdiēre |
| III sing. | expĕdiētur |
| I plur. | expĕdiēmur |
| II plur. | expĕdiemĭni |
| III plur. | expĕdientur |
| PARFAIT |
| I sing. | expeditus, a, um sum |
| II sing. | expeditus, a, um es |
| III sing. | expeditus, a, um est |
| I plur. | expediti, ae, a sumus |
| II plur. | expediti, ae, a estis |
| III plur. | expediti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expeditus, a, um eram |
| II sing. | expeditus, a, um eras |
| III sing. | expeditus, a, um erat |
| I plur. | expediti, ae, a eramus |
| II plur. | expediti, ae, a eratis |
| III plur. | expediti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | expeditus, a, um ero |
| II sing. | expeditus, a, um eris |
| III sing. | expeditus, a, um erit |
| I plur. | expediti, ae, a erimus |
| II plur. | expediti, ae, a eritis |
| III plur. | expediti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | expĕdĭar |
| II sing. | expĕdiāris, expĕdiāre |
| III sing. | expĕdiātur |
| I plur. | expĕdiāmur |
| II plur. | expĕdiamĭni |
| III plur. | expĕdiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expĕdīrer |
| II sing. | expĕdirēris, expediirēre |
| III sing. | expĕdirētur |
| I plur. | expĕdirēmur |
| II plur. | expĕdirēmini |
| III plur. | expĕdirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | expeditus, a, um sim |
| II sing. | expeditus, a, um sis |
| III sing. | expeditus, a, um sit |
| I plur. | expediti, ae, a simus |
| II plur. | expediti, ae, a sitis |
| III plur. | expediti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expeditus, a, um essem |
| II sing. | expeditus, a, um esses |
| III sing. | expeditus, a, um esset |
| I plur. | expediti, ae, a essemus |
| II plur. | expediti, ae, a essetis |
| III plur. | expediti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | expĕdīre |
| II plur. | expĕdimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | expĕdītor |
| III sing. | expĕdītor |
| II plur. | |
| III plur. | expĕdiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| expeditus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| expĕdīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | expeditus, a, um esse |
| Plurale: | expediti, ae, a esse |
| FUTUR |
| expeditum esse |
| GERUNDIVO |
| expĕdiendus, a, um |
| SUPIN |
| expeditu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPEDIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|