Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | explāno |
| II sing. | explānas |
| III sing. | explānat |
| I plur. | explānāmus |
| II plur. | explānātis |
| III plur. | explānant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | explānābam |
| II sing. | explānābas |
| III sing. | explānābat |
| I plur. | explānabāmus |
| II plur. | explānabātis |
| III plur. | explānābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | explānābo |
| II sing. | explānābis |
| III sing. | explānābit |
| I plur. | explānabĭmus |
| II plur. | explānabĭtis |
| III plur. | explānābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | explanavi |
| II sing. | explanavisti |
| III sing. | explanavit |
| I plur. | explanavĭmus |
| II plur. | explanavistis |
| III plur. | explanavērunt, explanavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | explanavĕram |
| II sing. | explanavĕras |
| III sing. | explanavĕrat |
| I plur. | explanaverāmus |
| II plur. | explanaverātis |
| III plur. | explanavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | explanavĕro |
| II sing. | explanavĕris |
| III sing. | explanavĕrit |
| I plur. | explanaverĭmus |
| II plur. | explanaverĭtis |
| III plur. | explanavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | explānem |
| II sing. | explānes |
| III sing. | explānet |
| I plur. | explānēmus |
| II plur. | explānētis |
| III plur. | explānent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | explānārem |
| II sing. | explānāres |
| III sing. | explānāret |
| I plur. | explānarēmus |
| II plur. | explānarētis |
| III plur. | explānārent |
| PARFAIT |
| I sing. | explanavĕrim |
| II sing. | explanavĕris |
| III sing. | explanavĕrit |
| I plur. | explanaverĭmus |
| II plur. | explanaverĭtis |
| III plur. | explanavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | explanavissem |
| II sing. | explanavisses |
| III sing. | explanavisset |
| I plur. | explanavissēmus |
| II plur. | explanavissētis |
| III plur. | explanavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | explāna |
| II plur. | explānāte |
| FUTUR |
| II sing. | explānāto |
| III sing. | explānāto |
| II plur. | explānatōte |
| III plur. | explānanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| explānans, antis |
| FUTUR |
| explanatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| explānāre |
| PARFAIT |
| explanavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | explanatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | explanatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | explānandi |
| Datif: | explānando |
| Accusatif: | ad explānandum |
| Ablatif: | explānando |
| SUPIN |
| explanatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPLANO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|