Déclinaison / Conjugueur latin
explānor - Diathèse passive
(explāno, explānas, explanavi, explānāre, explanatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | explānor |
| II sing. | explānāris, explānāre |
| III sing. | explānātur |
| I plur. | explānāmur |
| II plur. | explānamĭni |
| III plur. | explānantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | explānābar |
| II sing. | explānabāris, explānabāre |
| III sing. | explānabātur |
| I plur. | explānabāmur |
| II plur. | explānabamĭni |
| III plur. | explānabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | explānābor |
| II sing. | explānabĕris, explānabĕre |
| III sing. | explānabĭtur |
| I plur. | explānabĭmur |
| II plur. | explānabimĭni |
| III plur. | explānabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | explanatus, a, um sum |
| II sing. | explanatus, a, um es |
| III sing. | explanatus, a, um est |
| I plur. | explanati, ae, a sumus |
| II plur. | explanati, ae, a estis |
| III plur. | explanati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | explanatus, a, um eram |
| II sing. | explanatus, a, um eras |
| III sing. | explanatus, a, um erat |
| I plur. | explanati, ae, a eramus |
| II plur. | explanati, ae, a eratis |
| III plur. | explanati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | explanatus, a, um ero |
| II sing. | explanatus, a, um eris |
| III sing. | explanatus, a, um erit |
| I plur. | explanati, ae, a erimus |
| II plur. | explanati, ae, a eritis |
| III plur. | explanati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | explāner |
| II sing. | explānēris, explānēre |
| III sing. | explānētur |
| I plur. | explānēmur |
| II plur. | explānemĭni |
| III plur. | explānentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | explānārer |
| II sing. | explānarēris, explānarēre |
| III sing. | explānarētur |
| I plur. | explānarēmur |
| II plur. | explānaremĭni |
| III plur. | explānarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | explanatus, a, um sim |
| II sing. | explanatus, a, um sis |
| III sing. | explanatus, a, um sit |
| I plur. | explanati, ae, a simus |
| II plur. | explanati, ae, a sitis |
| III plur. | explanati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | explanatus, a, um essem |
| II sing. | explanatus, a, um esses |
| III sing. | explanatus, a, um esset |
| I plur. | explanati, ae, a essemus |
| II plur. | explanati, ae, a essetis |
| III plur. | explanati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | explānāre |
| II plur. | explānamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | explānātor |
| III sing. | explānātor |
| II plur. | |
| III plur. | explānantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| explanatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| explānāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | explanatus, a, um esse |
| Plurale: | explanati, ae, a esse |
| FUTUR |
| explanatum esse |
| GERUNDIVO |
| explānandus, a, um | |