Déclinaison / Conjugueur latin
expostŭlor - Diathèse passive
(expostŭlo, expostŭlas, expostulavi, expostŭlāre, expostulatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | expostŭlor |
| II sing. | expostŭlāris, expostŭlāre |
| III sing. | expostŭlātur |
| I plur. | expostŭlāmur |
| II plur. | expostŭlamĭni |
| III plur. | expostŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expostŭlābar |
| II sing. | expostŭlabāris, expostŭlabāre |
| III sing. | expostŭlabātur |
| I plur. | expostŭlabāmur |
| II plur. | expostŭlabamĭni |
| III plur. | expostŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | expostŭlābor |
| II sing. | expostŭlabĕris, expostŭlabĕre |
| III sing. | expostŭlabĭtur |
| I plur. | expostŭlabĭmur |
| II plur. | expostŭlabimĭni |
| III plur. | expostŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | expostulatus, a, um sum |
| II sing. | expostulatus, a, um es |
| III sing. | expostulatus, a, um est |
| I plur. | expostulati, ae, a sumus |
| II plur. | expostulati, ae, a estis |
| III plur. | expostulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expostulatus, a, um eram |
| II sing. | expostulatus, a, um eras |
| III sing. | expostulatus, a, um erat |
| I plur. | expostulati, ae, a eramus |
| II plur. | expostulati, ae, a eratis |
| III plur. | expostulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | expostulatus, a, um ero |
| II sing. | expostulatus, a, um eris |
| III sing. | expostulatus, a, um erit |
| I plur. | expostulati, ae, a erimus |
| II plur. | expostulati, ae, a eritis |
| III plur. | expostulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | expostŭler |
| II sing. | expostŭlēris, expostŭlēre |
| III sing. | expostŭlētur |
| I plur. | expostŭlēmur |
| II plur. | expostŭlemĭni |
| III plur. | expostŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expostŭlārer |
| II sing. | expostŭlarēris, expostŭlarēre |
| III sing. | expostŭlarētur |
| I plur. | expostŭlarēmur |
| II plur. | expostŭlaremĭni |
| III plur. | expostŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | expostulatus, a, um sim |
| II sing. | expostulatus, a, um sis |
| III sing. | expostulatus, a, um sit |
| I plur. | expostulati, ae, a simus |
| II plur. | expostulati, ae, a sitis |
| III plur. | expostulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expostulatus, a, um essem |
| II sing. | expostulatus, a, um esses |
| III sing. | expostulatus, a, um esset |
| I plur. | expostulati, ae, a essemus |
| II plur. | expostulati, ae, a essetis |
| III plur. | expostulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | expostŭlāre |
| II plur. | expostŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | expostŭlātor |
| III sing. | expostŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | expostŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| expostulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| expostŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | expostulatus, a, um esse |
| Plurale: | expostulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| expostulatum esse |
| GERUNDIVO |
| expostŭlandus, a, um |
| SUPIN |
| expostulatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPOSTULOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|