Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | expugno |
| II sing. | expugnas |
| III sing. | expugnat |
| I plur. | expugnāmus |
| II plur. | expugnātis |
| III plur. | expugnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expugnābam |
| II sing. | expugnābas |
| III sing. | expugnābat |
| I plur. | expugnabāmus |
| II plur. | expugnabātis |
| III plur. | expugnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | expugnābo |
| II sing. | expugnābis |
| III sing. | expugnābit |
| I plur. | expugnabĭmus |
| II plur. | expugnabĭtis |
| III plur. | expugnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | expugnavi |
| II sing. | expugnavisti |
| III sing. | expugnavit |
| I plur. | expugnavĭmus |
| II plur. | expugnavistis |
| III plur. | expugnavērunt, expugnavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expugnavĕram |
| II sing. | expugnavĕras |
| III sing. | expugnavĕrat |
| I plur. | expugnaverāmus |
| II plur. | expugnaverātis |
| III plur. | expugnavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | expugnavĕro |
| II sing. | expugnavĕris |
| III sing. | expugnavĕrit |
| I plur. | expugnaverĭmus |
| II plur. | expugnaverĭtis |
| III plur. | expugnavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | expugnem |
| II sing. | expugnes |
| III sing. | expugnet |
| I plur. | expugnēmus |
| II plur. | expugnētis |
| III plur. | expugnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expugnārem |
| II sing. | expugnāres |
| III sing. | expugnāret |
| I plur. | expugnarēmus |
| II plur. | expugnarētis |
| III plur. | expugnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | expugnavĕrim |
| II sing. | expugnavĕris |
| III sing. | expugnavĕrit |
| I plur. | expugnaverĭmus |
| II plur. | expugnaverĭtis |
| III plur. | expugnavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expugnavissem |
| II sing. | expugnavisses |
| III sing. | expugnavisset |
| I plur. | expugnavissēmus |
| II plur. | expugnavissētis |
| III plur. | expugnavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | expugna |
| II plur. | expugnāte |
| FUTUR |
| II sing. | expugnāto |
| III sing. | expugnāto |
| II plur. | expugnatōte |
| III plur. | expugnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| expugnans, antis |
| FUTUR |
| expugnatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| expugnāre |
| PARFAIT |
| expugnavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | expugnatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | expugnatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | expugnandi |
| Datif: | expugnando |
| Accusatif: | ad expugnandum |
| Ablatif: | expugnando |
| SUPIN |
| expugnatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPUGNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|