Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | exserto |
| II sing. | exsertas |
| III sing. | exsertat |
| I plur. | exsertāmus |
| II plur. | exsertātis |
| III plur. | exsertant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsertābam |
| II sing. | exsertābas |
| III sing. | exsertābat |
| I plur. | exsertabāmus |
| II plur. | exsertabātis |
| III plur. | exsertābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exsertābo |
| II sing. | exsertābis |
| III sing. | exsertābit |
| I plur. | exsertabĭmus |
| II plur. | exsertabĭtis |
| III plur. | exsertābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exsertavi |
| II sing. | exsertavisti |
| III sing. | exsertavit |
| I plur. | exsertavĭmus |
| II plur. | exsertavistis |
| III plur. | exsertavērunt, exsertavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsertavĕram |
| II sing. | exsertavĕras |
| III sing. | exsertavĕrat |
| I plur. | exsertaverāmus |
| II plur. | exsertaverātis |
| III plur. | exsertavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exsertavĕro |
| II sing. | exsertavĕris |
| III sing. | exsertavĕrit |
| I plur. | exsertaverĭmus |
| II plur. | exsertaverĭtis |
| III plur. | exsertavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exsertem |
| II sing. | exsertes |
| III sing. | exsertet |
| I plur. | exsertēmus |
| II plur. | exsertētis |
| III plur. | exsertent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsertārem |
| II sing. | exsertāres |
| III sing. | exsertāret |
| I plur. | exsertarēmus |
| II plur. | exsertarētis |
| III plur. | exsertārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exsertavĕrim |
| II sing. | exsertavĕris |
| III sing. | exsertavĕrit |
| I plur. | exsertaverĭmus |
| II plur. | exsertaverĭtis |
| III plur. | exsertavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsertavissem |
| II sing. | exsertavisses |
| III sing. | exsertavisset |
| I plur. | exsertavissēmus |
| II plur. | exsertavissētis |
| III plur. | exsertavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exserta |
| II plur. | exsertāte |
| FUTUR |
| II sing. | exsertāto |
| III sing. | exsertāto |
| II plur. | exsertatōte |
| III plur. | exsertanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exsertans, antis |
| FUTUR |
| exsertatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exsertāre |
| PARFAIT |
| exsertavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exsertatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exsertatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exsertandi |
| Datif: | exsertando |
| Accusatif: | ad exsertandum |
| Ablatif: | exsertando |
| SUPIN |
| exsertatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXSERTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|