Déclinaison / Conjugueur latin
exsertor - Diathèse passive
(exserto, exsertas, exsertavi, exsertāre, exsertatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exsertor |
| II sing. | exsertāris, exsertāre |
| III sing. | exsertātur |
| I plur. | exsertāmur |
| II plur. | exsertamĭni |
| III plur. | exsertantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsertābar |
| II sing. | exsertabāris, exsertabāre |
| III sing. | exsertabātur |
| I plur. | exsertabāmur |
| II plur. | exsertabamĭni |
| III plur. | exsertabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exsertābor |
| II sing. | exsertabĕris, exsertabĕre |
| III sing. | exsertabĭtur |
| I plur. | exsertabĭmur |
| II plur. | exsertabimĭni |
| III plur. | exsertabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsertatus, a, um sum |
| II sing. | exsertatus, a, um es |
| III sing. | exsertatus, a, um est |
| I plur. | exsertati, ae, a sumus |
| II plur. | exsertati, ae, a estis |
| III plur. | exsertati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsertatus, a, um eram |
| II sing. | exsertatus, a, um eras |
| III sing. | exsertatus, a, um erat |
| I plur. | exsertati, ae, a eramus |
| II plur. | exsertati, ae, a eratis |
| III plur. | exsertati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exsertatus, a, um ero |
| II sing. | exsertatus, a, um eris |
| III sing. | exsertatus, a, um erit |
| I plur. | exsertati, ae, a erimus |
| II plur. | exsertati, ae, a eritis |
| III plur. | exsertati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exserter |
| II sing. | exsertēris, exsertēre |
| III sing. | exsertētur |
| I plur. | exsertēmur |
| II plur. | exsertemĭni |
| III plur. | exsertentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsertārer |
| II sing. | exsertarēris, exsertarēre |
| III sing. | exsertarētur |
| I plur. | exsertarēmur |
| II plur. | exsertaremĭni |
| III plur. | exsertarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsertatus, a, um sim |
| II sing. | exsertatus, a, um sis |
| III sing. | exsertatus, a, um sit |
| I plur. | exsertati, ae, a simus |
| II plur. | exsertati, ae, a sitis |
| III plur. | exsertati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsertatus, a, um essem |
| II sing. | exsertatus, a, um esses |
| III sing. | exsertatus, a, um esset |
| I plur. | exsertati, ae, a essemus |
| II plur. | exsertati, ae, a essetis |
| III plur. | exsertati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exsertāre |
| II plur. | exsertamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exsertātor |
| III sing. | exsertātor |
| II plur. | |
| III plur. | exsertantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exsertatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exsertāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exsertatus, a, um esse |
| Plurale: | exsertati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exsertatum esse |
| GERUNDIVO |
| exsertandus, a, um | |