Déclinaison / Conjugueur latin
exŭpĕro - Diathèse active
(exŭpĕro, exŭpĕras, exuperavi, exŭpĕrāre, exuperatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exŭpĕro |
| II sing. | exŭpĕras |
| III sing. | exŭpĕrat |
| I plur. | exŭpĕrāmus |
| II plur. | exŭpĕrātis |
| III plur. | exŭpĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exŭpĕrābam |
| II sing. | exŭpĕrābas |
| III sing. | exŭpĕrābat |
| I plur. | exŭpĕrabāmus |
| II plur. | exŭpĕrabātis |
| III plur. | exŭpĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exŭpĕrābo |
| II sing. | exŭpĕrābis |
| III sing. | exŭpĕrābit |
| I plur. | exŭpĕrabĭmus |
| II plur. | exŭpĕrabĭtis |
| III plur. | exŭpĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exuperavi |
| II sing. | exuperavisti |
| III sing. | exuperavit |
| I plur. | exuperavĭmus |
| II plur. | exuperavistis |
| III plur. | exuperavēreunt, exuperavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exuperavĕram |
| II sing. | exuperavĕras |
| III sing. | exuperavĕrat |
| I plur. | exuperaverāmus |
| II plur. | exuperaverātis |
| III plur. | exuperavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exuperavĕro |
| II sing. | exuperavĕris |
| III sing. | exuperavĕrit |
| I plur. | exuperaverĭmus |
| II plur. | exuperaverĭtis |
| III plur. | exuperavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exŭpĕrem |
| II sing. | exŭpĕres |
| III sing. | exŭpĕret |
| I plur. | exŭpĕrēmus |
| II plur. | exŭpĕrētis |
| III plur. | exŭpĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exŭpĕrārem |
| II sing. | exŭpĕrāres |
| III sing. | exŭpĕrāret |
| I plur. | exŭpĕrarēmus |
| II plur. | exŭpĕrarētis |
| III plur. | exŭpĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exuperavĕrim |
| II sing. | exuperavĕris |
| III sing. | exuperavĕrit |
| I plur. | exuperaverĭmus |
| II plur. | exuperaverĭtis |
| III plur. | exuperavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exuperavissem |
| II sing. | exuperavisses |
| III sing. | exuperavisset |
| I plur. | exuperavissēmus |
| II plur. | exuperavissētis |
| III plur. | exuperavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exŭpĕra |
| II plur. | exŭpĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | exŭpĕrāto |
| III sing. | exŭpĕrāto |
| II plur. | exŭpĕratōte |
| III plur. | exŭpĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exŭpĕrans, antis |
| FUTUR |
| exuperatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exŭpĕrāre |
| PARFAIT |
| exuperavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exuperatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exuperatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exŭpĕrandi |
| Datif: | exŭpĕrando |
| Accusatif: | ad exŭpĕrandum |
| Ablatif: | exŭpĕrando |
| SUPIN |
| exuperatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXUPERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|