Déclinaison / Conjugueur latin
ferrūmĭno - Diathèse active
(ferrūmĭno, ferrūmĭnas, ferruminavi, ferrūmĭnāre, ferruminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ferrūmĭno |
| II sing. | ferrūmĭnas |
| III sing. | ferrūmĭnat |
| I plur. | ferrūmĭnāmus |
| II plur. | ferrūmĭnātis |
| III plur. | ferrūmĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ferrūmĭnābam |
| II sing. | ferrūmĭnābas |
| III sing. | ferrūmĭnābat |
| I plur. | ferrūmĭnabāmus |
| II plur. | ferrūmĭnabātis |
| III plur. | ferrūmĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ferrūmĭnābo |
| II sing. | ferrūmĭnābis |
| III sing. | ferrūmĭnābit |
| I plur. | ferrūmĭnabĭmus |
| II plur. | ferrūmĭnabĭtis |
| III plur. | ferrūmĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | ferruminavi |
| II sing. | ferruminavisti |
| III sing. | ferruminavit |
| I plur. | ferruminavĭmus |
| II plur. | ferruminavistis |
| III plur. | ferruminavērunt, ferruminavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ferruminavĕram |
| II sing. | ferruminavĕras |
| III sing. | ferruminavĕrat |
| I plur. | ferruminaverāmus |
| II plur. | ferruminaverātis |
| III plur. | ferruminavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ferruminavĕro |
| II sing. | ferruminavĕris |
| III sing. | ferruminavĕrit |
| I plur. | ferruminaverĭmus |
| II plur. | ferruminaverĭtis |
| III plur. | ferruminavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ferrūmĭnem |
| II sing. | ferrūmĭnes |
| III sing. | ferrūmĭnet |
| I plur. | ferrūmĭnēmus |
| II plur. | ferrūmĭnētis |
| III plur. | ferrūmĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ferrūmĭnārem |
| II sing. | ferrūmĭnāres |
| III sing. | ferrūmĭnāret |
| I plur. | ferrūmĭnarēmus |
| II plur. | ferrūmĭnarētis |
| III plur. | ferrūmĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | ferruminavĕrim |
| II sing. | ferruminavĕris |
| III sing. | ferruminavĕrit |
| I plur. | ferruminaverĭmus |
| II plur. | ferruminaverĭtis |
| III plur. | ferruminavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ferruminavissem |
| II sing. | ferruminavisses |
| III sing. | ferruminavisset |
| I plur. | ferruminavissēmus |
| II plur. | ferruminavissētis |
| III plur. | ferruminavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ferrūmĭna |
| II plur. | ferrūmĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | ferrūmĭnāto |
| III sing. | ferrūmĭnāto |
| II plur. | ferrūmĭnatōte |
| III plur. | ferrūmĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ferrūmĭnans, antis |
| FUTUR |
| ferruminatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ferrūmĭnāre |
| PARFAIT |
| ferruminavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | ferruminatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | ferruminatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ferrūmĭnandi |
| Datif: | ferrūmĭnando |
| Accusatif: | ad ferrūmĭnandum |
| Ablatif: | ferrūmĭnando |
| SUPIN |
| ferruminatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FERRUMINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|